Γουίσλιστ

Λοιπόν, το κακό έχει παραγίνει..γιορτές, γενέθλια, χαρές και πανηγύρια, όλα μαζί..φτάνει πια..με εξαντλήσατε..και ακόμα έχουμε μέλλον γαμώτο..δεν είναι που τρώμε δίχως αύριο..πάντα θα τρώμε δίχως αύριο..είναι που έχω εξαντληθεί πνευματικώς..τι σκατά να σου πάρω;;(η επιλογή «μια πίπα» είναι οφ δι τέιμπλ)..τι σκατά να σου φτιάξω;;εκεί ιδέες υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει χρόνος..ψέματα..χρόνος υπάρχει..απλά οι εποχές που δούλευα σαν 6χρονο σε εργοστάσιο παπουτσιών στην Ταϊβάν έχουν περάσει..ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι..έχουν περάσει σου λέω..από αυτή τη βδομάδα θα δουλεύω πενθήμερο και άκου, αυτό το ΣΚ θα είναι το πρώτο ΣΚ μετά από καιρό που θα είναι πραγματικό ΣΚ..μέχρι και για χορό θα σε πάω βρε.. και άμα θες θα γίνουμε ντίρλα και την άλλη μέρα θα σέρνουμε το κουδουνιασμένο μας κεφάλι όλη μέρα..αλλά μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας..που λες βαρέθηκα να σκέφτομαι..υπάρχει η επιλογή να μην σου πάρω ή να μην σου φτιάξω τίποτα..πολύ ωραία επιλογή..αλλά σ’αγαπώ..και είμαι και χουβαρντού..και άμα είσαι χουβαρντού και αγαπάς , θέλεις να τα σκας εκεί που αγαπάς (ωραίο σουξεδάκι θα γινόταν αυτό)..από την άλλη δεν θέλω να σε γεμίζω με άχρηστες βλακείες..γι’αυτό σε ρωτάω τι πραγματικά θέλεις..τι έχεις ανάγκη..γαμώ το φελέκι σου όμως, όταν δεν έχεις ανάγκη κάτι να πας να γαμηθείς..πολύ με ταλαιπωρείς..θα αρχίσω να σου χώνω  λεφτά στην τσέπη σαν τις θείες στα μικράτα σου.. «πάρε παιδί μου αυτό από τη θεία να πάρεις ένα παιχνιδάκι»..και όχι τίποτα, έχουμε δρόμο ακόμα..ενιγουέι, επειδή η εορταστική περίοδος κλείνει με μένα, γκράντε φινάλε δηλαδή (να μην ξεχάσω να φρεσκάρω και τα ιταλικά μου τώρα που το θυμήθηκα), εκτός εάν ξεχνάω κάποιον, θέλω να σε βοηθήσω..ναι εσένα φίλε, φίλη, κρυφέ θαυμαστή, επίδοξε γκόμενε ή έστω στόκερ βρε αδερφέ..δεν θέλω να τραβήξεις το ζόρι που τραβώ τόσο καιρό..επίσης δεν θέλω να γεμίσω το σπίτι μου με άχρηστα πράγματα, ειδικά τώρα που ξεφορτώθηκα την σαβούρα.. πόσα ακόμα να μασουλήσει το παιδί μου, εεε πόσα;;γι’αυτό λοιπόν θα σου πω τι ακριβώς θέλω..είναι πράγματα που ούτως ή άλλως σκοπεύω να πάρω, αλλά θα σου δώσω το προνόμιο και τη χαρά να μου τα πάρεις εσύ..το τονίζω , για ΣΕΝΑ το κάνω..

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1.εκτυπωτής πολυμηχάνημα (κόστος γύρω στο 50ρικο και πολύ βάζω, αξία ανεκτίμητη)

Και να μην είναι πολυμηχάνημα δε με νοιάζει, αρκεί να τυπώνει και να σκανάρει..ούτε η μάρκα με νοιάζει..τα μελάνια θα τα βάλλω εγώ.. μην ξοδεύεσαι κιόλας..

2. πιστόλι θερμοκόλλησης (κόστος ένα 10ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Τις σιλικόνες θα τις βάλλω εγώ..μην ξοδεύεσαι κιόλας..

3. μπουντουζιέρα χειρός (κόστος δεν ξέρω, αξία ανεκτίμητη)

Εάν δε βρεις χειρός και η επιτραπέζια θα εκτιμηθεί..αλλά να μην παιδεύομαι κιόλας, ένα καλό θα κάνεις, κάντο σωστά..

4. γυναικείο μπούστο (κόστος κάνα 60ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Όχι αυτό..από αυτό έχω..

Τέτοιο θέλω..

Ραπτικής και λευκό απαραιτήτως..αν θέλεις τώρα να μου πάρεις και τη βάση, μεταλλική εννοείται, ετοιμάσου να ξηλωθείς, το κατοστάρικο δεν το γλιτώνεις..

5.μυτοτσίμπιδο (κόστος 4 ευρώ το πολύ, αξία ανεκτίμητη)

Σκέφτομαι και σένα μπατίρη φίλε μου, κοίτα όμως να μου πάρεις αυτό με την πολύ λεπτή μύτη, δε θέλω γκουμούτσα, υπάρχει λόγος..

6. εργαλειοθήκη-συρταριέρα (κόστος γύρω στο 20ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Να σημειώσω τουλάχιστον 30 θέσεων να είναι ..οτιδήποτε λιγότερο θα θεωρηθεί ότι βαριόσουν να ψάξεις..

Εδώ αλλάζουμε κατηγορία..οι παρακάτω επιθυμίες αφορούν όσους είναι φορτωμένοι..αν λοιπόν μ’αγαπάς τόοοοοοοσο πολύυυυυυυυυυυ , ΞΗΛΩΣΟΥ..

1.    Ένα από την συγκεκριμένη σειρά της KENWOOD

        Και πιο πολύ αυτό..

δηλαδή και τα άλλα μου αρέσουν, αλλά έχουμε και προτιμήσεις..

2.    Κάτι τέτοιο ίσως..

Νο κόμμεντς, εκτός και αν είσαι ο Πέρσης χοντροβούβαλος που μου την έπεσε και τότε ίσως και σου κάτσω..και πάλι ίσως..

3.    Αν τώρα είσαι και μερακλής, τότε κάτι τέτοιο, τίποτα κατώτερο, όπως είναι με την πετσέτα..μ’αρέσει να το βλέπω τσουτσουριασμένο..

Αυτά τα ολίγα λοιπόν..και μην ξεχνάς, δεν το κάνω για μένα, για σένα το κάνω βρε κουτό.. θα αναμένω..

Hellooooo

Το αγαπώ...

Νευρολογία

Είναι απίστευτο πως αλλάζει η ψυχολογία σου σε δευτερόλεπτα..πραγματικά απίστευτο..μέσα σε 5 μέρες άλλαξε και γω δεν ξέρω πόσες φορές και πάντα με ένα κλικ..χωρίς καμιά προετοιμασία..αν θες τον ορισμό του κυκλοθυμικού ανθρώπου πες μου να σου στείλω μια φωτογραφία μου..

Περίμενε να βάλω λίγη μουσική..κάτι με νεύρα και κυκλοθυμικό συνάμα..

Που λες αυτές τις μέρες έμαθα όλες τις κατηγορίες νεύρων που υπάρχουν, ποιοι στα προκαλούν και που μπορούν να σε οδηγήσουν..

Έχουμε και λέμε λοιπόν..

Τα νεύρα που σου προκαλούν οι απ’έξω..αυτοί που δε σε νοιάζουν και δεν τους νοιάζεις..όμως με τη βλακεία που κουβαλούν στον εγκέφαλό τους και με αυτά που λένε και κάνουν σου ανεβάζουν το αίμα στον εγκέφαλο σε κλάσματα δευτερολέπτου..παίρνεις βαθιές ανάσες, ρίχνεις ένα δολοφονικό χαμόγελο και μια λοξή ματιά, αν σε παίρνει πετάς και ένα δηλητηριώδες σχόλιο, από μέσα σου κατεβάζεις 2-3 μπινελίκια, και συνεχίζεις..

Τα νεύρα που σου προκαλεί ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που το νοιάζεσαι και σε νοιάζεται, όμως πάντα σου προκαλεί νεύρα..ό,τι και να κάνει ό,τι και να πει πάντα θα σε νευριάσει..πάντα θα του μιλήσεις με επιθετικό τόνο και η απάντησή του θα σε νευριάσει ακόμα πιο πολύ..και μετά θα νευριάσεις πιο πολύ με τον εαυτό σου, γιατί ενώ ήξερες από την αρχή την εξέλιξη των γεγονότων επέμενες να συμμετέχεις με τον ίδιο νευριασμένο τρόπο..και θα νευριάσεις ακόμα πιο πολύ γιατί αυτό το πρόσωπο που έχει πιο πολλά νεύρα από σένα, μπροστά σου παραμένει ένα ατάραχο γαϊδούρι και σε κάνει να φαίνεσαι εσύ η υστερική..και εσύ είπαμε εξακολουθείς να συμμετέχεις σε αυτό τον φαύλο κύκλο..γιατί;;γιατί πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει η ροή των γεγονότων και περιμένεις την έκπληξη;;όοοοχι..γιατί είσαι μαζόχα..πάει και τελείωσε..είσαι μια υστερική μαζόχα..

Τα νεύρα του τύπου δράση-αντίδραση..προκαλούνται από άτομο που έχει νεύρα και τα ξεσπάει πάνω σου..και ενώ εσύ τον τελευταίο καιρό έχεις μάθει να συγκρατείς τα δικά σου και να μην απαντάς γιατί φυτιλιάζεσαι και εύκολα, αυτή τη φορά γίνεται ολοκαύτωμα, πυρηνική καταστροφή..δια ασήμαντη αφορμή πάντα..όταν περάσει η πρώτη δόνηση, ακολουθούν μικρές μετασεισμικές δονήσεις και στο τέλος επικρατεί η απόλυτη σιωπή..σιγά σιγά επέρχεται και η θλίψη..γιατί ξέρετε και οι δύο ότι το όλο σκηνικό ήταν μια μαλακία αλλά κανείς δεν πρόκειται να κάνει το πρώτο βήμα να φτιάξουν τα πράγματα..συνεπώς θα συνεχίσει να επικρατεί η σιωπή και η θλίψη..

Και τέλος τα επικά νεύρα..ψέμματα..δεν μιλάμε για νεύρα στη συγκεκριμένη περίπτωση..μιλάμε για θυμό..για βαθύ θυμό..για θυμό του τύπου στεναχώρησες αυτούς που αγαπάω και γι’αυτό θα σου ξεριζώσω την καρδιά με τα ίδια μου τα χέρια και θα την χώσω στην ουρήθρα σου..όμως δε θα το κάνω..προς το παρόν..θα παρηγορήσω αυτούς που στενοχώρησες, θα αδιαφορήσω για το άθλιο τομάρι σου και θα τους μάθω να αδιαφορούν και αυτοί..και αυτή η αδιαφορία μου θα σε προκαλεί..όπως σε προκαλεί τόσο καιρό και συνεχίζεις να ασχολείσαι..και ενώ εσύ συνεχίζεις να ασχολείσαι εγώ συνεχίζω να αδιαφορώ..είμαι άνθρωπος που δεν εύχεται το κακό κανενός..αλλά πίστεψέ με, αν τους ξαναφέρεις στο ίδιο σημείο, αν κινδυνέψουν ξανά εξαιτίας σου, θα επιδιώξω να σε συναντήσω..και εκεί δε θα λάβεις δηλητήριο..εκεί στο λέω θα ξεχάσω τους καλούς μου τρόπους και τη θεωρία μου περί μη βίας και πραγματικά θα σου ξεριζώσω την καρδιά και θα τη χώσω στην ουρήθρα σου..μη με αναγκάσεις για το καλό σου..

Αλλάζω μουσική υπόκρουση..αυτό ταιριάζει πιο πολύ στην περίσταση..το ρεφρέν..δικό σας..

Αγαπημένο μου ημερολόγιο..

Μάλιστα..ξάπλωσα για ένα χαλάρωμα στον καναπέ χθες το μεσημέρι και ξύπνησα σήμερα το πρωί με ένα μεταμεσονύκτιο διάλειμμα μόνο..τέλεια..αυτό για να ξέρεις ότι δεν σε παραμέλησα σκοπίμως, απλά το τελευταίο δεκαήμερο με έχουν πηδήξει στη δουλειά και το σώμα κλάταρε, μαζί με το πνεύμα..σήμερα έχω το πολυπόθητο ρεπό και έλεγα να κάνω καμιά δουλειά γιατί το σπίτι μοιάζει με στάβλο, αλλά γουάτ δε φακ , μόλις αποφάσισα ότι η καλύτερη λύση είναι να λάσκομαι όλη μέρα..

Οι φετινές γιορτές ήταν προσωπικά οι λιγότερο αναίμακτες όλων των εποχών..αν εξαιρέσεις τα αμέτρητα ψεύτικα χρόνια πολλά που αναγκάστηκα να πω και το επεισόδιο του «μεγάλου μαλάκα» (εγώ είμαι αυτός), όλα κύλησαν ομαλά..ως γνωστόν είμαι εχθρός των εορτών, όλων των εορτών ανεξαιρέτου εποχής..να μην κάτσω τώρα να σου γκρινιάξω γιατί δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα ειδικά..προφανώς για όλους τους λόγους για τους οποίους δεν αρέσουν και στους υπόλοιπους ομοϊδεάτες μου, και είμαστε πολλοί εκεί έξω..αλλά ενώ συνήθως με έπιανε η λεγόμενη κατάθλιψη των εορτών, τα τελευταία έτη με πιάνουν τα νεύρα των εορτών..και είναι πολλά..ίσως γιατί προσπάθησα πολύ και έβαλα στην άκρη ό,τι  με έθλιβε και μου απέμειναν μόνο  τα νεύρα..και μιλάμε για πολλά νεύρα..και άκου να δεις τώρα που το σκέφτομαι, από παιδί δεν μου άρεσαν οι γιορτές, τις βαριόμουν θανάσιμα..το μόνο καλό που έβρισκα ήταν η αργία από το σχολείο και το χαρτζιλίκι από συγγενείς..αυτά ήταν η ανταμοιβή μου για τις αμέτρητες ώρες βαρεμάρας και κατάθλιψης που μου προσέφεραν..γιατί ναι, από παιδί με κυνηγούσε η κατάθλιψη..και τα νεύρα..για την κατάθλιψη φταίω εγώ και το ξέρω..για τα νεύρα όμως φίλε μου είμαι σίγουρη πως έχω γεννηθεί με αυτά..και όσο και αν προσπαθούν να με πείσουν οι συνάδελφοι επιστήμονες ότι είναι ένα επίκτητο χαρακτηριστικό, εγώ μπορώ να πω με βεβαιότητα πως οφείλονται σε γονίδιο..ένα γονίδιο τόσο ισχυρό, που δεν υπόκειται σε αλλοιώσεις, και στο σόι μας επιβιώνει δια μέσου φυσικής επιλογής και περνάει από γενιά σε γενιά..γιατί πραγματικά το σόι μου, του πατέρα μου συγκεκριμένα, θα μπορούσε να αποτελέσει από μόνο του τη διδακτορική διατριβή νευρολόγου-ψυχιάτρου..και είναι και μεγάλο..και του γιατρού δε θα του φτάναν ούτε 10 χρόνια μελέτης..τις πρώτες χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις τις έχω στην κουζίνα των παππούδων στη Θεσσαλονίκη να τρώμε με ένα τσούρμο ξαδέρφια και μέσα οι μεγάλοι να τρωγοπίνουν στο σαλόνι με τα βαριά γερμανικά έπιπλα..μετά τα παππούδια μεταφέρθηκαν στο χωριό, μαζί και οι εορτασμοί..από εκεί θυμάμαι έναν γενικό χαμό..δεν έχω συγκεκριμένες μνήμες, τις έχω αποβάλλει με πολύ κόπο..το κλασσικό μοτίβο το θυμάμαι όμως..πάντα θα μαζεύονταν όλοι..πάντα θα έβρισκαν κάποια αφορμή κάποιος να τσακωθεί με κάποιον και μετά λόγω του γονιδίου που λέγαμε θα έμπαιναν όλοι στο χορό και θα φούντωνε το κέφι..τέλος, ο πιο θιγμένος της χρονιάς θα αποχωρούσε θεαματικά και οι υπόλοιποι θα συνέχιζαν τον  καβγά μέχρι να κουραστούν..μαγικές οικογενειακές στιγμές θαλπωρής σου λέω..μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως οι συγγενείς είναι κάτι που δε διαλέγεις, αλλά σου έρχεται όλο πακέτο..και αποφάσισα ότι για να έχω την ψυχική μου ηρεμία θα βάλω το χέρι μου στο πακέτο και θα πετάξω ότι δεν μου κάνει..και το έκανα..καμία απολύτως επαφή όμως..και μαγικά ηρέμησα από αυτόν τον μπελά και ας έγινα το μαύρο πρόβατο της οικογένειας..τους λίγους μετρημένους στα δάκτυλα συγγενείς που κρατάω επαφή είναι αυτοί που αγαπώ πραγματικά, γιατί απλά θα τους αγαπούσα ακόμη και αν δεν ήταν συγγενείς μου..και μάντεψε, μαγικά προέρχονται όλοι από τη μεριά της μάνας μου..τα Χριστούγεννα μετά την ενηλικίωση τα περνούσα συνήθως με τους γονείς..εκεί να δεις γλέντια..τις μεγαλύτερες συγκρούσεις με τον πατέρα τις έκανα άγιες μέρες συνεχίζοντας την λαμπρή οικογενειακή παράδοση..δεν θα ξεχάσω ένα ολόκληρο 48ωρο που έμεινα κουκουλωμένη στο κρεβάτι κλαίγοντας με λυγμούς, γιατί μου αρέσει και το δράμα μην το ξεχνάς..μετά αποφάσισα να σταματήσουν και αυτοί οι εορτασμοί, με βοήθησαν και οι συγκυρίες βέβαια, και με δικαιολογία τη δουλειά τελείωσα και με αυτήν την παράδοση και ησύχασα..μετά βέβαια άρχισαν και οι μεγάλοι δραματικοί χωρισμοί που συνέβαιναν διαβολικά πάντα λίγο πριν την εορταστική περίοδο..όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να βρω ησυχία από πουθενά, είναι και στη φύση μου να τα παίρνω όλα επί πόνου..γάμησέ τα..Ενιγουέι, να μην σε κουράζω, τα τελευταία 2 χρόνια έχω ηρεμήσει πολύ..κάνω αυτό ακριβώς που θέλω και πραγματικά νιώθω πολύ καλά ως προς την χριστουγεννιάτικη αηδία που προσπαθούν να μου πασάρουν..

Να σου πω και το άλλο, μια που σε τρώει να το μάθεις..ενώ τις τελευταίες πρωτοχρονιές στην αλλαγή του έτους ή που θα κοιμόμουν ή που θα δούλευα, φέτος αποφάσισα για αλλαγή να δοκιμάσω κάτι πιο κλασσικό..μαζευτήκαμε φίλοι στο σπίτι φίλης, φάγαμε μέχρι τελικής πτώσης, γελάσαμε πολύ, ήπιαμε, παίξαμε ταμπού..και ήταν πολύ όμορφα σου λέω..δεν θυμάμαι πότε ήταν τόσο όμορφα ξανά..και γω ήμουν ντυμένη καλοκαίρι..γιατί βγαίνοντας από το μπάνιο αντιλήφθηκα ότι τα μαλλιά μου έχουν ανοίξει τόσο πολύ, όπως τότε που γύρισα από τις διακοπές και αποφάσισα να ντυθώ καλοκαιρινά..γιατί πρέπει να κοιτάς εκεί που θες να πας λένε..και η νέα χρονιά ήθελα να με βρει καλοκαιρινή..και με βρήκε..και ας τον δάγκωσα ολίγον τι..και ας δούλευα μετά πρωτοχρονιάτικα το πρωί..και ας έφαγα στη μάπα ένα σωρό τελευταίους..

Και τώρα που είπα τελευταίους..λόγω δουλειάς έχω αναγκαστεί να συναναστραφώ αρκετούς από αυτούς..πολιτικούς, τραγουδιστάδες, ηθοποιούς, αθλητές, μοντέλα και όλο το σινάφι τους..ε λοιπόν, πιο τελευταίοι από τους ποδοσφαιριστές δεν υπάρχουν..οι υπόλοιποι όσο ψώνια κι αν είναι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν και μια στοιχειώδη ευγένεια..εσύ ρε αμόρφωτο ταγάρι πως την είδες και μου πουλάς μούρη..καταρχήν βλέπεις μια κοπέλα..συνεπώς πρέπει να υποθέτεις ότι δεν γνωρίζει ποιος είσαι, εφόσον επί το πλείστον οι κοπέλες δεν ασχολούνται με αθλητικά..έλα όμως που αυτή η κοπέλα τυχαίνει να παρακολουθεί και  ποδόσφαιρο και  μπάσκετ, παρόλο που έκοψε το γήπεδο με πόνο ψυχής..και γνωρίζει ποιος είσαι ακόμα και αν το παίζει πως δεν γνωρίζει..εσύ όμως υποθέτεις πως όλοι σε γνωρίζουν..πως δικαιολογείς την ψωνάρα σου πραγματικά εξήγησε μου..επαναλαμβάνω είσαι ένα αμόρφωτο ταγάρι..και το αμόρφωτο έχει να κάνει με το κοινωνικά αμόρφωτο και όχι με το σχολείο που δεν έχεις τελειώσει..σταμάτα λοιπόν να συμπεριφέρεσαι σαν σεΐχης του Ομάν, μόνο και μόνο επειδή σε πληρώνουν εκατομμύρια για να κλωτσάς μια μπάλα και στο δρόμο κάτι άλλα αμόρφωτα ταγάρια δίχως ζωή σου φωνάζουν «γεια σου θεέ μου»..ψόφος και σε σένα και στο σούργελο την γκόμενά σου..

Και κάτι τελευταίο..πολλά να φύγει και να μην ξανάρθει ετούτη η χρονιά άκουσα..δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ τολμώ να πω ότι ήταν η καλύτερη χρονιά έβερ..προσωπικά μιλώντας πάντα..είχα την υγειά μου πάνω κάτω..δεν είχα την κατάθλιψη μου και πίστεψέ με κόπιασα πολύ γι’αυτό..οικονομικά ήμουν καλύτερα από ποτέ..έκανα πράγματα που πάντα ήθελα..πήρα και το ρημαδοπτυχίο επιτέλους..πέρασα όμορφες στιγμές..χόρεψα πολύ..χάρηκα..έκλαψα λίγο και περισσότερο από χαρά..έβαλα στόχους και δουλεύω για αυτούς..δούλεψα λίγο πάνω στα νεύρα και την ξεροκεφαλιά μου, αλλά ακόμα έχω πολύ δρόμο για εκεί..οι άνθρωποι που αγαπώ είναι καλά πάνω κάτω..ε ναι λοιπόν..ήταν ωραία..και φέτος θα είναι ακόμα πιο ωραία, να το ξέρεις..και ας σου γκρινιάζω και ας σου μιζεριάζω ώρες ώρες..και μια ευχή ..υγεία και καθαρό μυαλό..τόσο απλά..τα λεφτά να παν να γαμηθούν..

Αυτά..τα είπα και ξαλάφρωσα..πάω να τα ξύσω τώρα γιατί μου αξίζει..