Λαγάνα

Λοιπόν έχουμε και λέμε..ένα απλό ψωμί φτιάχνεται με αλεύρι, μαγιά, νερό και αλάτι..για να φτιάξεις λαγάνα προσθέτεις επιπλέον λίγη ζάχαρη, λάδι και σουσαμάκι..για την απλή κλασσική μιλάμε πάντα και όχι παραλλαγές κατά τόπους..και όμως αυτά τα ελάχιστα επιπρόσθετα υλικά είναι που τη διαφοροποιούν τόσο πολύ..από παιδί θυμάμαι περίμενα όλο το χρόνο την Καθαρά Δευτέρα για τη λαγάνα..με έστελνε η μάνα μου  στο φούρνο να πάρω καμιά δεκαριά και μέχρι να γυρίσω σπίτι είχα φάει  μισή λαγάνα (ο φούρνος ήταν στα 50 μέτρα από το σπίτι)..ο χαρταετός, οι συναθροίσεις και οι ταραμάδες διόλου δεν με ενδιέφεραν..ήταν απλά το αντίτιμο που έπρεπε να πληρώσω για την λαγάνα..έτρωγα όλη μέρα λαγάνες και περνούσε όλος ο εορτασμός χωρίς να καταλάβω τίποτα σχεδόν..νομίζω πως στην κυριολεξία μαστούρωνα με λαγάνες..καταλαβαίνεις λοιπόν το πόσο βαθειά είναι ριζωμένη μέσα μου η έννοια της λαγάνας..θυμάμαι τη γεύση της, τη μυρωδιά της..θυμάμαι να παρακαλάω το φούρναρη να φτιάχνουν λαγάνες όλο το χρόνο..και τώρα πια που τις φτιάχνουν απλά δεν της αγοράζω..τραγική ειρωνεία..γιατί να αγοράσω και να χρυσοπληρώσω  ένα ψωμί που το βαφτίζουν λαγάνα και έχει γεύση ψωμί..είναι ψωμί σου λέω..και κάνει 4 ευρώ!! 4 ευρώ για ψωμί!!σήμερα έφαγα λαγάνες από τρεις διαφορετικούς φούρνους..δεν τις αγόρασα προφανώς, μου τις προσέφεραν..οκ..απογοήτευση..στεναχωρήθηκα γαμώτο..έφαγα απλώς τρία διαφορετικά ψωμιά..ξεκινούσα την πρώτη μπουκιά με την προσμονή της αυθεντικής λαγάνας και έπαιρνα απλά απογοήτευση..μέχρι και ολικής αλέσεως μου σέρβιραν..ιεροσυλία!!και αναρωτιέμαι..μήπως την έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ;; μήπως είχε πάντα την ίδια γεύση αλλά η παιδική ανάμνηση την έχει κάνει κάτι το μυθικό;; μήπως δεν θα το μάθουμε ποτέ;;

Βιασμός

Καλημέρα Βουλγαρία..πάντα ήσουν κοντά, αλλά τώρα σε νιώθω ένα..
Καλημέρα Αργεντινή..πάντα ήθελα να έρθω, αλλά τώρα είμαι σίγουρη πως θα έρθεις πρώτη εσύ.. 

Άι ........σιχτίρ

Παρακαλώ να μην ακολουθήσει χλευασμός..σήμερα έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου άι φόουν..ναι ρε, σήμερα..και όχι γιατί το ήθελα..ένας Ρώσος κυριούλης με παρακάλεσε να του περάσω τον κωδικό για το γουάιρλες που ήταν στα αγγλικά και δεν τα ήξερε..πιάνω και γω το μαραφέτι στα χέρια μου και μένω άναυδη..δεν βλέπω του λέω..που κοιτάω;; κάνει κάτι αυτός με τα δάχτυλα, μεγαλώνει η σελίδα..πάλι δεν βλέπω του λέω..το ξανακάνει..γράψε μου λέει..με τι;; δεν έχει πλήκτρα!!κάνει κάτι πάλι  βγαίνει το τατς πληκτρολόγιο..ξεκινάω και γω τσούκου τσούκου να γράψω τους κωδικούς..άλλα ντ’άλλων.. κάπα πατούσα, μι μου έβγαζε..άμαθη εγώ σε τέτοιες προηγμένες τεχνολογίες, άρχισα να ανησυχώ πως τα δάχτυλα μου χόντρυναν επικίνδυνα..για τους αριθμούς δε, να μην τα συζητάω που ήταν κρυμμένοι..έψαχνα να βρω τα ντιλίτ, τα είχε στην κυριλλική ο κυριούλης..που λες, μετά από κάνα δεκάλεπτο κατάφερα και έγραψα 2 ολόκληρους οκταψήφιους κωδικούς..το έντερ δεν το βρήκα, η αλήθεια να λέγεται..το πάτησε μόνος του..του το έδωσα πίσω συγχυσμένη..μα και σεις γιατί δεν παίρνετε κάτι με πλήκτρα;; θα χαμε τελειώσει τώρα..

Μη με παρεξηγήσεις..την τεχνολογία την αγαπώ και είμαι υπέρμαχος της..και ειδικά τους υπολογιστές..τους λατρεύω..αλλά ρε φίλε, ο υπολογιστής είναι υπολογιστής και το τηλέφωνο είναι τηλέφωνο..τον υπολογιστή τον έχω στο σπίτι για να κάνω τα γούστα μου και το κινητό το έχω για να παίρνω τηλ, να στέλνω κάνα μήνυμα και να ακούω κάνα τραγούδι..ως εκεί..ναι, η συσκευή του κινητού μου είναι μια νόκια εξπρές δεν ξέρω τι νούμερο και θα την αλλάξω όταν αποφασίσει να πεθάνει..μου αρκεί..και εσύ που με ξέρεις , ξέρεις πως όταν είμαι έξω το κινητό το έχω πάντα στην τσάντα εκτός εάν περιμένω σημαντικό τηλεφώνημα..όταν τελειώσω με τη δουλειά μου, το κινητό ξαναμπαίνει στην τσάντα..όταν είμαι μαζί σου είμαι μαζί σου, τέλος, όχι με το κινητό μου..δεν πρόκειται να δώσω ένα μηνιάτικο για να πάρω μια συσκευή που στο πρώτο πέσιμο θα την κλαίω μόνο και μόνο για να λέω πως έχω άι φόουν..αδιαφορώ..πως μου την δίνουν οι τύποι που κάθονται σε μια παρέα και είναι όλη την ώρα με τα μηχανήματα στα χέρια και οι μόνες κουβέντες που ανταλλάσσουν είναι «δες ρε φίλε το καινούριο απ που κατέβασα..φανταστικό»..μετά πηγαίνουν σπίτι έχοντας βέβαια ενημερώσει το σύμπαν ότι «είμαι με τον Φίφι, τον Λούλη και την Κουτσή Μαρία στο καφέ Σούπερουαου» ..παθέτικ..τι βγήκες τότε ..τι σκατά βγήκες..κάτσε σπίτι σου και μπες ονλάιν με τους γαμάτους φίλους σου να μοστράρετε τα απ σας ο ένας στον άλλον..εγώ τι σου φταίω, αφενός να κάνεις θλιβερό το τοπίο μπροστά μου αφετέρου να μου πιάνεις και τη θέση..που σκατά πήγε η επαφή, η κουβέντα, η παρέα..ομολογώ πως τελευταία που και που κάνω παρέα με κάτι γιάπηδες..αυτοί που λες είναι ωραία τυπάκια αλλά έχουν κόλλημα με όλα τα άι και  κυκλοφορούν σαν κινητά καταστήματα της apple..και φυσικά όταν βγαίνουν έξω ασχολούνται συνέχεια με τα μηχανηματάκια τους..που λες, για να μην χεστούμε άσχημα και τους πετάξω ότι άι έχουν και δεν έχουν στον διάολο όταν κανονίζουμε να βγούμε πάω πάντα πολύ αργοπορημένη..έτσι έχουν πιει τα πρώτα τους ποτάκια, ξεκινάμε τον χαβαλέ και ξεχνούν τις συσκευές τους..ξαναγίνονται και γαμώ τα παιδιά..άσχημο πράγμα ρε γαμώτο..εθισμός..

Άσε το άλλο..έχουν γίνει και ένδειξη στάτους..μα καλά δεν έχεις άι παντ..τι;; ούτε άι φόυν;; και πώς ζεις;; φυσιολογικά μωρή..φυσιολογικά..τι θυμάσαι καθόλου αυτή την έννοια;; φυσιολογικά!!τις προάλλες πήγα να πληρώσω τον λογαριασμό μου και έπιασα την κουβέντα με τον υπάλληλο που τυγχάνει και φίλος..σκάει αλαφιασμένη μια σικ κυρία, το μαλλί οξυζενέ ξασμένο και τσάντα φίρμα και με πετάει στην άκρη.. «αγάπη μου σώσε με..σώσε με..πρέπει οπωσδήποτε να μου φέρεις άλλο ένα άι φόουν σαν αυτά που μου έδωσες την προηγούμενη βδομάδα..ο μικρός μου έχει κάνει τα νεύρα κρόσσια 5 μέρες τώρα..μα καλά είναι δυνατόν εσείς να πήρατε τα 4 και γω να κυκλοφορώ ακόμα με το 3 ;;..άσε ένα δράμα περνάω»..περιττό να σου πω το πόσο συγκρατήθηκα να μην ανοίξω το στόμα μου και τις κατεβάσω ότι βρισιές ξέρω από αυτές τις καλές, του λιμενεργάτη..αμ το άλλο..τον Σεπτέμβρη εκεί που απολάμβανα τον γυμνισμό μου σε απόμερη παραλία 3 ώρες σκαρφάλωμα δεν μου’σκασε τύπος με άι παντ ..γιατί ρε φίλε..γιατί..γιατί μου χαλάς την αισθητική μου..γιατί έφαγες 3 ώρες από τον χρόνο σου να σκαρφαλώνεις τα κατσάβραχα  με κίνδυνο της ζωής σου..για να κάτσεις στην κροκάλα με το άι παντ..γαμώ το κέρατό σου γαμώ..δεν παίζει να έχει καν σήμα..τι σκατά..

Ώρες ώρες απορώ..έχω γίνει τόσο γεροπαράξενη;; εγώ είμαι η περίεργη ρε γαμώτο;; είμαι περίεργη επειδή με εκνευρίζει όλο αυτή η προσήλωση στην τεχνολογία;; την αγαπώ την εξέλιξη ρε γαμώτο..πίστεψέ με..αλλά αυτό είναι κατάντια..είμαι τόσο πίσω;; είναι τόσο μπροστά;;

Αλκυονίδες μέρες

Δημιουργικό άγχος..μάλιστα..ποιος σκατά έβγαλε αυτόν τον όρο και γιατί να πιστέψω ότι τώρα αυτό υπάρχει..δεν ξέρω αν εσύ έχεις νιώσει ποτέ τέτοιου είδους άγχος..εγώ πάλι ποτέ..έχω νιώσει το «δημιουργικό», έχω νιώσει το «άγχος», αλλά αυτά τα 2 μαζί ποτέ (ωραία ταινία αυτή)..μάλιστα έχω αποβάλλει από τη ζωή μου το άγχος..έχω να αγχωθώ από τότε που πηγαινοερχόμουν στους γιατρούς και τα νοσοκομεία..και αν θες τη γνώμη μου αυτός είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να αγχωθεί κάποιος..τα θέματα υγείας..για όλα τα άλλα υπάρχει καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης..μπορείς να στεναχωρηθείς, να κλάψεις, να θυμώσεις, να μαλώσεις, να αδιαφορήσεις..οτιδήποτε τελοσπάντων, αρκεί να υπάρχει ένα είδος συναισθήματος και ένα οποιοδήποτε είδος ξεσπάσματος..το άγχος όμως ρε παιδί μου δεν είναι καν συναίσθημα..είναι μια βλακεία αν θες τη γνώμη μου, κάτι άχρηστο χωρίς λόγο ύπαρξης..μόνο άσχημα μπορεί να προκαλέσει..τώρα αν πάλι θες να σου πω πως έβγαλα από τη ζωή μου το στρες, είναι απλό..κάνοντας επιλογές..επιλογές προς όφελός μου..να εξηγηθώ..

Α) επέλεξα να μην έχω πολλές σχέσεις με την έννοια της ιδιοκτησίας..άπαξ και είσαι ιδιοκτήτης αυξάνεις κατά πολύ τις πιθανότητες του άγχους..κινητά και ακίνητα χαλάνε, σπάνε, τα πληρώνεις και τα ξαναπληρώνεις, σε τρίτους και στον υπέρτατο νταβατζή σου, το κράτος..απλά και ξεκάθαρα..

Β) σταμάτησα να δένομαι με αντικείμενα..ξεφορτώθηκα τη σαβούρα..κρατάω αυτά που είναι όντως απαραίτητα..πριν πετάξω κάτι βέβαια προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ σε κάτι χρηστικό ή να δω αν θα φανεί σε κάποιον άλλο χρήσιμο..σταμάτησα να αγοράζω πράγματα που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω..το σόπινγκ θέραπι δε μου λέει απολύτως τίποτα..

Γ)το ζήτημα λεφτά..χμ, όσο απίστευτο και αν φαίνεται δεν με απασχολεί..όχι γιατί έχω, το αντίθετο..απλά αρνούμαι να αφήσω την έλλειψή τους να με επηρεάσει..η ζωή απαρτίζεται από πιο σημαντικά πράγματα και αυτό είμαι σίγουρη πως δεν το ακούς πρώτη φορά..αλλά έτσι είναι..θα μου πεις δεν αγχώνεσαι όταν πρέπει να πληρώσεις λογαριασμούς και ένα σωρό καζούκια που βγαίνουν στην πορεία..όχι ρε φίλε δεν αγχώνομαι..θα βρεθεί η λύση..θα κόψω από κάπου, θα συμπληρώσω κάπου αλλού..κάτι θα κάνω..αλλά δεν θα αγχωθώ..για παράδειγμα σήμερα συνειδητοποίησα πως το πετρέλαιο μας είναι στα τελευταία του και  έξω ο χιονιάς καλά κρατεί..βαθιά ανάσα, καθαρό μυαλό και βρήκα πως θα το κουμαντάρω..βέβαια θα μου πεις μιλάς εκ του ασφαλούς..δεν έχεις παιδιά..να μην έχεις δουλειά και να πρέπει να τα ταΐσεις και να τα ντύσεις..όχι, έχεις δίκιο..δεν έχω..αλλά και αυτό επιλογή μου είναι..και ναι στη θέση σου μάλλον θα αγχωνόμουν δεν ξέρω..αλλά προς το παρόν ζώντας σύμφωνα με την επιλογή μου δεν με πειράζει να πεινάσω και να κρυώσω..το’χω πάθει..ξέρω πως είναι..και να σου πω και κάτι άλλο..προτιμώ να τα ξοδέψω για να περάσω μια όμορφη στιγμή με κάποιον αγαπημένο, παρά για κάτι άλλο πιο βασικό ας πούμε..γιατί στο τέλος η όμορφη στιγμή είναι που θα μείνει..αυτή είναι το φάρμακό μου..

Δ) αυτό που λέμε καριέρα δε με αφορά..απλά δε με αφορά..επαγγελματική επιτυχία;; κλάιν..πάντα ήθελα να είμαι υπάλληλος, να σχολάω και να αφήνω τη δουλειά στη δουλειά, να μην την κουβαλάω σπίτι..να αγχώνεται κάποιος άλλος πως θα με πληρώσει και όχι εγώ..και αυτό πράττω εξαρχής..άλλωστε πάντοτε διάλεγα δουλειές κατωτέρων των δυνατοτήτων μου και ας ακούγεται ψωνίστικο..πάνω κάτω ξέρω ποιες είναι αυτές και προτιμώ να μην τις προκαλώ..μία φορά τις προκάλεσα και έχασα τον ύπνο μου για ένα χρόνο..το ζόρισμα είναι που δημιουργεί το άγχος..από μεριάς μου φροντίζω να είμαι σωστός επαγγελματίας, εργάτης, σκυλί..αν κάτι απεχθάνομαι είναι η τεμπελιά..για να μην παρεξηγηθώ, η τεμπελιά εν ώρα εργασίας..στο σπίτι σου μπορείς να τεμπελιάζεις όσο θέλεις..άλλωστε κι εγώ λατρεύω το ραχάτι..αλλά στη δουλειά δε το επιτρέπω..θα με θυμώσεις βαθιά αν τεμπελιάζεις..θα με θυμώσεις ακόμα πιο βαθιά αν το τεμπέλιασμά σου επηρεάζει και τη δικιά μου δουλειά, αν με αναγκάσεις να δουλέψω παραπάνω για να καλύψω τα δικά σου τα κενά..αν κάνω λάθος στη δουλειά θα θυμώσω με τον εαυτό μου..δεν θα αγχωθώ, απλά θα θυμώσω που δεν το έκανα σωστά εξ αρχής..στη δουλειά είμαι τέρας οργάνωσης και λεπτομέρειας..στην υπόλοιπη ζωή μου είμαι χαοτική και της τελευταίας στιγμής..ίσως έτσι καταφέρνω και ισορροπώ..

Από το δημιουργικό άγχος ξεκίνησα και αλλού ντ’αλλού κατέληξα..που λες τον τελευταίο καιρό έχω βρει κάτι που με χαλαρώνει και ανακουφίζει τις δημιουργικές μου ανησυχίες..δειλά δειλά ξεκίνησα να βγάζω και ένα χαρτζιλίκι από αυτό..(ναι μαύρα λεφτά, σε σένα απευθύνομαι αγαπημένε εφοριακούλη, έλα να με βρεις και να μου κλάσεις τα κάκκαλα)..αυτές τις μέρες είχα μια παραγγελία και μια χρονική προθεσμία..και συνειδητοποίησα πως μετά από πολύ καιρό τα χέρια μου έτρεμαν, η συγκέντρωσή μου είχε εξαφανιστεί, ό,τι έφτιαχνα το χάλαγα, λάθη και κακό..δουλειά το πολύ μιας ώρας υπό κανονικές και χαλαρές συνθήκες, μετατράπηκε σε μαρτύριο 2 ημερών.. και όλο αυτό γιατί, γιατί η ευχαρίστηση μετατράπηκε σε δουλειά και στη δουλειά είπαμε είμαι τελειομανής..και όχι απλή δουλειά, από υπάλληλος έγινα αφεντικό, αυτό που προσπαθώ να αποφύγω.. δημιουργικό άγχος και παπαριές..όταν είσαι αγχωμένος δεν μπορείς να δημιουργήσεις και όταν δημιουργείς δεν υπάρχει άγχος..αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί..τέλος..