Λίπασμα για τα σπαρτά..

Ρε βίλε, (ναι με βήτα), παίζει να είμαι η χειρότερη παρέα τον τελευταίο μήνα..σφίγγομαι τόσο πολύ να χαμογελάω όλη μέρα και να κάνω ψιλοκουβεντούλα που όταν γυρνάω σπίτι κατεβάζω τα στόρια να μην μπαίνει ήλιος (όοοοοταν έχει) και βλέπω ξανά από την αρχή το Two And A Half Men μέχρι να ξεραθώ..θέλω αύριο που θα ξυπνήσω να γίνει Ιούλιος..συμβιβάζομαι και με Ιούνιο..

Παρεμπιπτόντως, αγαπητέ Άκη – αφού τα 40 χρόνια της υπέρλαμπρης παρουσίας σου στην πολιτική σκηνή της χώρας, μου δίνουν το δικαίωμα να σε αποκαλώ έτσι –τόσα χρόνια και ακόμα δεν έχω αποφασίζει σε ποιον μοιάζεις, γιατί κάποιον μου θυμίζεις ρε γμτ.. αλλά ποιον..πάντως τις τελευταίες μέρες η γλυκιά σου φατσούλα μου φέρνει στο νου παρόμοιες γλυκές φατσούλες τραγοπαπάδων που προσπαθούν να πείσουν ότι είναι οσιομάρτυρες (βλέπε Άνθιμο, Ευφραίμ κτλ)..σε χαιρετώ και εύχομαι το μπριάμ που έφαγες χθες στη γαδα να μην σου έπεσε βαρύ..εύχομαι την ταχύτατη μεταφορά σου σε κελί Κορυδαλλού, μπας και φας κανέναν πούτσο από αγανακτισμένο συγκρατούμενο και σκάσει και μένα λίγο το χειλάκι μου που είμαι στεναχωρημενούλι (ξερνάω) αυτές τις μέρες..

Ανεμογκάστρι

Και ναι ,σήμερα ημέρα της γυναίκας (αχαχαχαχαχαχαχαχαχα, τι ηλίθια μέρα)επισήμως σου ανακοινώνω πως το παιδί μου έπαθε ανεμογκάστρι..ψευδοκύστη επιστημονικά αλλά ανεμογκάστρι το ξέρω..και που να το φανταστώ ότι το παθαίνουν και τα σκυλιά..αλλά τις τελευταίες μέρες της είχε σαλέψει..κατάθλιψη και κλάμα στο φουλ..πυρετός..ανορεξία..το δικό μου το παιδί ανορεξία..αν είναι δυνατόν..και μια ξεγυρισμένη μαστίτιδα , τόσο που ήμουν έτοιμη να της αγοράσω σουτιέν, το εφηβικό βέβαια αλλά σουτιέν..άσε που σκάβει τα πλακάκια γιατί νομίζει πως θα φτιάξει φωλιά..να σου πω την αλήθεια τρόμαξα πολύ..στην αρχή νόμισα πως την πήραν οι εξωγήινοι (γιατί έρχονται και την παίρνουν καμιά φορά, αλλά μετά δεν την αντέχουν και τη φέρνουν πίσω)..αλλά τελικά δεν ήταν αυτοί..και άρχισα να ανησυχώ τρομερά..τελοσπάντων, όλα καλά..αντιβίωση και άρμεγμα για κάποιες μέρες..ναι άρμεγμα..γιατί κατέβασε γάλα το αειπάρθενο και αμόλυντο παιδί μου και πρέπει να αρμεχτεί να μην πετρώσουν τα μαστάρια της..θυμάμαι κάτι γίδες στο χωριό με πετρωμένα μαστάρια..σκέτη απελπισία..αλλά το δικό μου το παιδί;; άρμεγμα λοιπόν και τουμπεκί..το μόνο καλό είναι πως με την αντιβίωση έχει μαστουρώσει και βρήκαμε την ησυχία μας για λίγο..ελπίζω να επανέλθει σύντομα όμως γιατί είναι τρελό και το αγαπώ έτσι..

Λαγάνα

Λοιπόν έχουμε και λέμε..ένα απλό ψωμί φτιάχνεται με αλεύρι, μαγιά, νερό και αλάτι..για να φτιάξεις λαγάνα προσθέτεις επιπλέον λίγη ζάχαρη, λάδι και σουσαμάκι..για την απλή κλασσική μιλάμε πάντα και όχι παραλλαγές κατά τόπους..και όμως αυτά τα ελάχιστα επιπρόσθετα υλικά είναι που τη διαφοροποιούν τόσο πολύ..από παιδί θυμάμαι περίμενα όλο το χρόνο την Καθαρά Δευτέρα για τη λαγάνα..με έστελνε η μάνα μου  στο φούρνο να πάρω καμιά δεκαριά και μέχρι να γυρίσω σπίτι είχα φάει  μισή λαγάνα (ο φούρνος ήταν στα 50 μέτρα από το σπίτι)..ο χαρταετός, οι συναθροίσεις και οι ταραμάδες διόλου δεν με ενδιέφεραν..ήταν απλά το αντίτιμο που έπρεπε να πληρώσω για την λαγάνα..έτρωγα όλη μέρα λαγάνες και περνούσε όλος ο εορτασμός χωρίς να καταλάβω τίποτα σχεδόν..νομίζω πως στην κυριολεξία μαστούρωνα με λαγάνες..καταλαβαίνεις λοιπόν το πόσο βαθειά είναι ριζωμένη μέσα μου η έννοια της λαγάνας..θυμάμαι τη γεύση της, τη μυρωδιά της..θυμάμαι να παρακαλάω το φούρναρη να φτιάχνουν λαγάνες όλο το χρόνο..και τώρα πια που τις φτιάχνουν απλά δεν της αγοράζω..τραγική ειρωνεία..γιατί να αγοράσω και να χρυσοπληρώσω  ένα ψωμί που το βαφτίζουν λαγάνα και έχει γεύση ψωμί..είναι ψωμί σου λέω..και κάνει 4 ευρώ!! 4 ευρώ για ψωμί!!σήμερα έφαγα λαγάνες από τρεις διαφορετικούς φούρνους..δεν τις αγόρασα προφανώς, μου τις προσέφεραν..οκ..απογοήτευση..στεναχωρήθηκα γαμώτο..έφαγα απλώς τρία διαφορετικά ψωμιά..ξεκινούσα την πρώτη μπουκιά με την προσμονή της αυθεντικής λαγάνας και έπαιρνα απλά απογοήτευση..μέχρι και ολικής αλέσεως μου σέρβιραν..ιεροσυλία!!και αναρωτιέμαι..μήπως την έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ;; μήπως είχε πάντα την ίδια γεύση αλλά η παιδική ανάμνηση την έχει κάνει κάτι το μυθικό;; μήπως δεν θα το μάθουμε ποτέ;;

Βιασμός

Καλημέρα Βουλγαρία..πάντα ήσουν κοντά, αλλά τώρα σε νιώθω ένα..
Καλημέρα Αργεντινή..πάντα ήθελα να έρθω, αλλά τώρα είμαι σίγουρη πως θα έρθεις πρώτη εσύ.. 

Άι ........σιχτίρ

Παρακαλώ να μην ακολουθήσει χλευασμός..σήμερα έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου άι φόουν..ναι ρε, σήμερα..και όχι γιατί το ήθελα..ένας Ρώσος κυριούλης με παρακάλεσε να του περάσω τον κωδικό για το γουάιρλες που ήταν στα αγγλικά και δεν τα ήξερε..πιάνω και γω το μαραφέτι στα χέρια μου και μένω άναυδη..δεν βλέπω του λέω..που κοιτάω;; κάνει κάτι αυτός με τα δάχτυλα, μεγαλώνει η σελίδα..πάλι δεν βλέπω του λέω..το ξανακάνει..γράψε μου λέει..με τι;; δεν έχει πλήκτρα!!κάνει κάτι πάλι  βγαίνει το τατς πληκτρολόγιο..ξεκινάω και γω τσούκου τσούκου να γράψω τους κωδικούς..άλλα ντ’άλλων.. κάπα πατούσα, μι μου έβγαζε..άμαθη εγώ σε τέτοιες προηγμένες τεχνολογίες, άρχισα να ανησυχώ πως τα δάχτυλα μου χόντρυναν επικίνδυνα..για τους αριθμούς δε, να μην τα συζητάω που ήταν κρυμμένοι..έψαχνα να βρω τα ντιλίτ, τα είχε στην κυριλλική ο κυριούλης..που λες, μετά από κάνα δεκάλεπτο κατάφερα και έγραψα 2 ολόκληρους οκταψήφιους κωδικούς..το έντερ δεν το βρήκα, η αλήθεια να λέγεται..το πάτησε μόνος του..του το έδωσα πίσω συγχυσμένη..μα και σεις γιατί δεν παίρνετε κάτι με πλήκτρα;; θα χαμε τελειώσει τώρα..

Μη με παρεξηγήσεις..την τεχνολογία την αγαπώ και είμαι υπέρμαχος της..και ειδικά τους υπολογιστές..τους λατρεύω..αλλά ρε φίλε, ο υπολογιστής είναι υπολογιστής και το τηλέφωνο είναι τηλέφωνο..τον υπολογιστή τον έχω στο σπίτι για να κάνω τα γούστα μου και το κινητό το έχω για να παίρνω τηλ, να στέλνω κάνα μήνυμα και να ακούω κάνα τραγούδι..ως εκεί..ναι, η συσκευή του κινητού μου είναι μια νόκια εξπρές δεν ξέρω τι νούμερο και θα την αλλάξω όταν αποφασίσει να πεθάνει..μου αρκεί..και εσύ που με ξέρεις , ξέρεις πως όταν είμαι έξω το κινητό το έχω πάντα στην τσάντα εκτός εάν περιμένω σημαντικό τηλεφώνημα..όταν τελειώσω με τη δουλειά μου, το κινητό ξαναμπαίνει στην τσάντα..όταν είμαι μαζί σου είμαι μαζί σου, τέλος, όχι με το κινητό μου..δεν πρόκειται να δώσω ένα μηνιάτικο για να πάρω μια συσκευή που στο πρώτο πέσιμο θα την κλαίω μόνο και μόνο για να λέω πως έχω άι φόουν..αδιαφορώ..πως μου την δίνουν οι τύποι που κάθονται σε μια παρέα και είναι όλη την ώρα με τα μηχανήματα στα χέρια και οι μόνες κουβέντες που ανταλλάσσουν είναι «δες ρε φίλε το καινούριο απ που κατέβασα..φανταστικό»..μετά πηγαίνουν σπίτι έχοντας βέβαια ενημερώσει το σύμπαν ότι «είμαι με τον Φίφι, τον Λούλη και την Κουτσή Μαρία στο καφέ Σούπερουαου» ..παθέτικ..τι βγήκες τότε ..τι σκατά βγήκες..κάτσε σπίτι σου και μπες ονλάιν με τους γαμάτους φίλους σου να μοστράρετε τα απ σας ο ένας στον άλλον..εγώ τι σου φταίω, αφενός να κάνεις θλιβερό το τοπίο μπροστά μου αφετέρου να μου πιάνεις και τη θέση..που σκατά πήγε η επαφή, η κουβέντα, η παρέα..ομολογώ πως τελευταία που και που κάνω παρέα με κάτι γιάπηδες..αυτοί που λες είναι ωραία τυπάκια αλλά έχουν κόλλημα με όλα τα άι και  κυκλοφορούν σαν κινητά καταστήματα της apple..και φυσικά όταν βγαίνουν έξω ασχολούνται συνέχεια με τα μηχανηματάκια τους..που λες, για να μην χεστούμε άσχημα και τους πετάξω ότι άι έχουν και δεν έχουν στον διάολο όταν κανονίζουμε να βγούμε πάω πάντα πολύ αργοπορημένη..έτσι έχουν πιει τα πρώτα τους ποτάκια, ξεκινάμε τον χαβαλέ και ξεχνούν τις συσκευές τους..ξαναγίνονται και γαμώ τα παιδιά..άσχημο πράγμα ρε γαμώτο..εθισμός..

Άσε το άλλο..έχουν γίνει και ένδειξη στάτους..μα καλά δεν έχεις άι παντ..τι;; ούτε άι φόυν;; και πώς ζεις;; φυσιολογικά μωρή..φυσιολογικά..τι θυμάσαι καθόλου αυτή την έννοια;; φυσιολογικά!!τις προάλλες πήγα να πληρώσω τον λογαριασμό μου και έπιασα την κουβέντα με τον υπάλληλο που τυγχάνει και φίλος..σκάει αλαφιασμένη μια σικ κυρία, το μαλλί οξυζενέ ξασμένο και τσάντα φίρμα και με πετάει στην άκρη.. «αγάπη μου σώσε με..σώσε με..πρέπει οπωσδήποτε να μου φέρεις άλλο ένα άι φόουν σαν αυτά που μου έδωσες την προηγούμενη βδομάδα..ο μικρός μου έχει κάνει τα νεύρα κρόσσια 5 μέρες τώρα..μα καλά είναι δυνατόν εσείς να πήρατε τα 4 και γω να κυκλοφορώ ακόμα με το 3 ;;..άσε ένα δράμα περνάω»..περιττό να σου πω το πόσο συγκρατήθηκα να μην ανοίξω το στόμα μου και τις κατεβάσω ότι βρισιές ξέρω από αυτές τις καλές, του λιμενεργάτη..αμ το άλλο..τον Σεπτέμβρη εκεί που απολάμβανα τον γυμνισμό μου σε απόμερη παραλία 3 ώρες σκαρφάλωμα δεν μου’σκασε τύπος με άι παντ ..γιατί ρε φίλε..γιατί..γιατί μου χαλάς την αισθητική μου..γιατί έφαγες 3 ώρες από τον χρόνο σου να σκαρφαλώνεις τα κατσάβραχα  με κίνδυνο της ζωής σου..για να κάτσεις στην κροκάλα με το άι παντ..γαμώ το κέρατό σου γαμώ..δεν παίζει να έχει καν σήμα..τι σκατά..

Ώρες ώρες απορώ..έχω γίνει τόσο γεροπαράξενη;; εγώ είμαι η περίεργη ρε γαμώτο;; είμαι περίεργη επειδή με εκνευρίζει όλο αυτή η προσήλωση στην τεχνολογία;; την αγαπώ την εξέλιξη ρε γαμώτο..πίστεψέ με..αλλά αυτό είναι κατάντια..είμαι τόσο πίσω;; είναι τόσο μπροστά;;

Αλκυονίδες μέρες

Δημιουργικό άγχος..μάλιστα..ποιος σκατά έβγαλε αυτόν τον όρο και γιατί να πιστέψω ότι τώρα αυτό υπάρχει..δεν ξέρω αν εσύ έχεις νιώσει ποτέ τέτοιου είδους άγχος..εγώ πάλι ποτέ..έχω νιώσει το «δημιουργικό», έχω νιώσει το «άγχος», αλλά αυτά τα 2 μαζί ποτέ (ωραία ταινία αυτή)..μάλιστα έχω αποβάλλει από τη ζωή μου το άγχος..έχω να αγχωθώ από τότε που πηγαινοερχόμουν στους γιατρούς και τα νοσοκομεία..και αν θες τη γνώμη μου αυτός είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να αγχωθεί κάποιος..τα θέματα υγείας..για όλα τα άλλα υπάρχει καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης..μπορείς να στεναχωρηθείς, να κλάψεις, να θυμώσεις, να μαλώσεις, να αδιαφορήσεις..οτιδήποτε τελοσπάντων, αρκεί να υπάρχει ένα είδος συναισθήματος και ένα οποιοδήποτε είδος ξεσπάσματος..το άγχος όμως ρε παιδί μου δεν είναι καν συναίσθημα..είναι μια βλακεία αν θες τη γνώμη μου, κάτι άχρηστο χωρίς λόγο ύπαρξης..μόνο άσχημα μπορεί να προκαλέσει..τώρα αν πάλι θες να σου πω πως έβγαλα από τη ζωή μου το στρες, είναι απλό..κάνοντας επιλογές..επιλογές προς όφελός μου..να εξηγηθώ..

Α) επέλεξα να μην έχω πολλές σχέσεις με την έννοια της ιδιοκτησίας..άπαξ και είσαι ιδιοκτήτης αυξάνεις κατά πολύ τις πιθανότητες του άγχους..κινητά και ακίνητα χαλάνε, σπάνε, τα πληρώνεις και τα ξαναπληρώνεις, σε τρίτους και στον υπέρτατο νταβατζή σου, το κράτος..απλά και ξεκάθαρα..

Β) σταμάτησα να δένομαι με αντικείμενα..ξεφορτώθηκα τη σαβούρα..κρατάω αυτά που είναι όντως απαραίτητα..πριν πετάξω κάτι βέβαια προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ σε κάτι χρηστικό ή να δω αν θα φανεί σε κάποιον άλλο χρήσιμο..σταμάτησα να αγοράζω πράγματα που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω..το σόπινγκ θέραπι δε μου λέει απολύτως τίποτα..

Γ)το ζήτημα λεφτά..χμ, όσο απίστευτο και αν φαίνεται δεν με απασχολεί..όχι γιατί έχω, το αντίθετο..απλά αρνούμαι να αφήσω την έλλειψή τους να με επηρεάσει..η ζωή απαρτίζεται από πιο σημαντικά πράγματα και αυτό είμαι σίγουρη πως δεν το ακούς πρώτη φορά..αλλά έτσι είναι..θα μου πεις δεν αγχώνεσαι όταν πρέπει να πληρώσεις λογαριασμούς και ένα σωρό καζούκια που βγαίνουν στην πορεία..όχι ρε φίλε δεν αγχώνομαι..θα βρεθεί η λύση..θα κόψω από κάπου, θα συμπληρώσω κάπου αλλού..κάτι θα κάνω..αλλά δεν θα αγχωθώ..για παράδειγμα σήμερα συνειδητοποίησα πως το πετρέλαιο μας είναι στα τελευταία του και  έξω ο χιονιάς καλά κρατεί..βαθιά ανάσα, καθαρό μυαλό και βρήκα πως θα το κουμαντάρω..βέβαια θα μου πεις μιλάς εκ του ασφαλούς..δεν έχεις παιδιά..να μην έχεις δουλειά και να πρέπει να τα ταΐσεις και να τα ντύσεις..όχι, έχεις δίκιο..δεν έχω..αλλά και αυτό επιλογή μου είναι..και ναι στη θέση σου μάλλον θα αγχωνόμουν δεν ξέρω..αλλά προς το παρόν ζώντας σύμφωνα με την επιλογή μου δεν με πειράζει να πεινάσω και να κρυώσω..το’χω πάθει..ξέρω πως είναι..και να σου πω και κάτι άλλο..προτιμώ να τα ξοδέψω για να περάσω μια όμορφη στιγμή με κάποιον αγαπημένο, παρά για κάτι άλλο πιο βασικό ας πούμε..γιατί στο τέλος η όμορφη στιγμή είναι που θα μείνει..αυτή είναι το φάρμακό μου..

Δ) αυτό που λέμε καριέρα δε με αφορά..απλά δε με αφορά..επαγγελματική επιτυχία;; κλάιν..πάντα ήθελα να είμαι υπάλληλος, να σχολάω και να αφήνω τη δουλειά στη δουλειά, να μην την κουβαλάω σπίτι..να αγχώνεται κάποιος άλλος πως θα με πληρώσει και όχι εγώ..και αυτό πράττω εξαρχής..άλλωστε πάντοτε διάλεγα δουλειές κατωτέρων των δυνατοτήτων μου και ας ακούγεται ψωνίστικο..πάνω κάτω ξέρω ποιες είναι αυτές και προτιμώ να μην τις προκαλώ..μία φορά τις προκάλεσα και έχασα τον ύπνο μου για ένα χρόνο..το ζόρισμα είναι που δημιουργεί το άγχος..από μεριάς μου φροντίζω να είμαι σωστός επαγγελματίας, εργάτης, σκυλί..αν κάτι απεχθάνομαι είναι η τεμπελιά..για να μην παρεξηγηθώ, η τεμπελιά εν ώρα εργασίας..στο σπίτι σου μπορείς να τεμπελιάζεις όσο θέλεις..άλλωστε κι εγώ λατρεύω το ραχάτι..αλλά στη δουλειά δε το επιτρέπω..θα με θυμώσεις βαθιά αν τεμπελιάζεις..θα με θυμώσεις ακόμα πιο βαθιά αν το τεμπέλιασμά σου επηρεάζει και τη δικιά μου δουλειά, αν με αναγκάσεις να δουλέψω παραπάνω για να καλύψω τα δικά σου τα κενά..αν κάνω λάθος στη δουλειά θα θυμώσω με τον εαυτό μου..δεν θα αγχωθώ, απλά θα θυμώσω που δεν το έκανα σωστά εξ αρχής..στη δουλειά είμαι τέρας οργάνωσης και λεπτομέρειας..στην υπόλοιπη ζωή μου είμαι χαοτική και της τελευταίας στιγμής..ίσως έτσι καταφέρνω και ισορροπώ..

Από το δημιουργικό άγχος ξεκίνησα και αλλού ντ’αλλού κατέληξα..που λες τον τελευταίο καιρό έχω βρει κάτι που με χαλαρώνει και ανακουφίζει τις δημιουργικές μου ανησυχίες..δειλά δειλά ξεκίνησα να βγάζω και ένα χαρτζιλίκι από αυτό..(ναι μαύρα λεφτά, σε σένα απευθύνομαι αγαπημένε εφοριακούλη, έλα να με βρεις και να μου κλάσεις τα κάκκαλα)..αυτές τις μέρες είχα μια παραγγελία και μια χρονική προθεσμία..και συνειδητοποίησα πως μετά από πολύ καιρό τα χέρια μου έτρεμαν, η συγκέντρωσή μου είχε εξαφανιστεί, ό,τι έφτιαχνα το χάλαγα, λάθη και κακό..δουλειά το πολύ μιας ώρας υπό κανονικές και χαλαρές συνθήκες, μετατράπηκε σε μαρτύριο 2 ημερών.. και όλο αυτό γιατί, γιατί η ευχαρίστηση μετατράπηκε σε δουλειά και στη δουλειά είπαμε είμαι τελειομανής..και όχι απλή δουλειά, από υπάλληλος έγινα αφεντικό, αυτό που προσπαθώ να αποφύγω.. δημιουργικό άγχος και παπαριές..όταν είσαι αγχωμένος δεν μπορείς να δημιουργήσεις και όταν δημιουργείς δεν υπάρχει άγχος..αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί..τέλος..

Γουίσλιστ

Λοιπόν, το κακό έχει παραγίνει..γιορτές, γενέθλια, χαρές και πανηγύρια, όλα μαζί..φτάνει πια..με εξαντλήσατε..και ακόμα έχουμε μέλλον γαμώτο..δεν είναι που τρώμε δίχως αύριο..πάντα θα τρώμε δίχως αύριο..είναι που έχω εξαντληθεί πνευματικώς..τι σκατά να σου πάρω;;(η επιλογή «μια πίπα» είναι οφ δι τέιμπλ)..τι σκατά να σου φτιάξω;;εκεί ιδέες υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει χρόνος..ψέματα..χρόνος υπάρχει..απλά οι εποχές που δούλευα σαν 6χρονο σε εργοστάσιο παπουτσιών στην Ταϊβάν έχουν περάσει..ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι..έχουν περάσει σου λέω..από αυτή τη βδομάδα θα δουλεύω πενθήμερο και άκου, αυτό το ΣΚ θα είναι το πρώτο ΣΚ μετά από καιρό που θα είναι πραγματικό ΣΚ..μέχρι και για χορό θα σε πάω βρε.. και άμα θες θα γίνουμε ντίρλα και την άλλη μέρα θα σέρνουμε το κουδουνιασμένο μας κεφάλι όλη μέρα..αλλά μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας..που λες βαρέθηκα να σκέφτομαι..υπάρχει η επιλογή να μην σου πάρω ή να μην σου φτιάξω τίποτα..πολύ ωραία επιλογή..αλλά σ’αγαπώ..και είμαι και χουβαρντού..και άμα είσαι χουβαρντού και αγαπάς , θέλεις να τα σκας εκεί που αγαπάς (ωραίο σουξεδάκι θα γινόταν αυτό)..από την άλλη δεν θέλω να σε γεμίζω με άχρηστες βλακείες..γι’αυτό σε ρωτάω τι πραγματικά θέλεις..τι έχεις ανάγκη..γαμώ το φελέκι σου όμως, όταν δεν έχεις ανάγκη κάτι να πας να γαμηθείς..πολύ με ταλαιπωρείς..θα αρχίσω να σου χώνω  λεφτά στην τσέπη σαν τις θείες στα μικράτα σου.. «πάρε παιδί μου αυτό από τη θεία να πάρεις ένα παιχνιδάκι»..και όχι τίποτα, έχουμε δρόμο ακόμα..ενιγουέι, επειδή η εορταστική περίοδος κλείνει με μένα, γκράντε φινάλε δηλαδή (να μην ξεχάσω να φρεσκάρω και τα ιταλικά μου τώρα που το θυμήθηκα), εκτός εάν ξεχνάω κάποιον, θέλω να σε βοηθήσω..ναι εσένα φίλε, φίλη, κρυφέ θαυμαστή, επίδοξε γκόμενε ή έστω στόκερ βρε αδερφέ..δεν θέλω να τραβήξεις το ζόρι που τραβώ τόσο καιρό..επίσης δεν θέλω να γεμίσω το σπίτι μου με άχρηστα πράγματα, ειδικά τώρα που ξεφορτώθηκα την σαβούρα.. πόσα ακόμα να μασουλήσει το παιδί μου, εεε πόσα;;γι’αυτό λοιπόν θα σου πω τι ακριβώς θέλω..είναι πράγματα που ούτως ή άλλως σκοπεύω να πάρω, αλλά θα σου δώσω το προνόμιο και τη χαρά να μου τα πάρεις εσύ..το τονίζω , για ΣΕΝΑ το κάνω..

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1.εκτυπωτής πολυμηχάνημα (κόστος γύρω στο 50ρικο και πολύ βάζω, αξία ανεκτίμητη)

Και να μην είναι πολυμηχάνημα δε με νοιάζει, αρκεί να τυπώνει και να σκανάρει..ούτε η μάρκα με νοιάζει..τα μελάνια θα τα βάλλω εγώ.. μην ξοδεύεσαι κιόλας..

2. πιστόλι θερμοκόλλησης (κόστος ένα 10ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Τις σιλικόνες θα τις βάλλω εγώ..μην ξοδεύεσαι κιόλας..

3. μπουντουζιέρα χειρός (κόστος δεν ξέρω, αξία ανεκτίμητη)

Εάν δε βρεις χειρός και η επιτραπέζια θα εκτιμηθεί..αλλά να μην παιδεύομαι κιόλας, ένα καλό θα κάνεις, κάντο σωστά..

4. γυναικείο μπούστο (κόστος κάνα 60ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Όχι αυτό..από αυτό έχω..

Τέτοιο θέλω..

Ραπτικής και λευκό απαραιτήτως..αν θέλεις τώρα να μου πάρεις και τη βάση, μεταλλική εννοείται, ετοιμάσου να ξηλωθείς, το κατοστάρικο δεν το γλιτώνεις..

5.μυτοτσίμπιδο (κόστος 4 ευρώ το πολύ, αξία ανεκτίμητη)

Σκέφτομαι και σένα μπατίρη φίλε μου, κοίτα όμως να μου πάρεις αυτό με την πολύ λεπτή μύτη, δε θέλω γκουμούτσα, υπάρχει λόγος..

6. εργαλειοθήκη-συρταριέρα (κόστος γύρω στο 20ρικο, αξία ανεκτίμητη)

Να σημειώσω τουλάχιστον 30 θέσεων να είναι ..οτιδήποτε λιγότερο θα θεωρηθεί ότι βαριόσουν να ψάξεις..

Εδώ αλλάζουμε κατηγορία..οι παρακάτω επιθυμίες αφορούν όσους είναι φορτωμένοι..αν λοιπόν μ’αγαπάς τόοοοοοοσο πολύυυυυυυυυυυ , ΞΗΛΩΣΟΥ..

1.    Ένα από την συγκεκριμένη σειρά της KENWOOD

        Και πιο πολύ αυτό..

δηλαδή και τα άλλα μου αρέσουν, αλλά έχουμε και προτιμήσεις..

2.    Κάτι τέτοιο ίσως..

Νο κόμμεντς, εκτός και αν είσαι ο Πέρσης χοντροβούβαλος που μου την έπεσε και τότε ίσως και σου κάτσω..και πάλι ίσως..

3.    Αν τώρα είσαι και μερακλής, τότε κάτι τέτοιο, τίποτα κατώτερο, όπως είναι με την πετσέτα..μ’αρέσει να το βλέπω τσουτσουριασμένο..

Αυτά τα ολίγα λοιπόν..και μην ξεχνάς, δεν το κάνω για μένα, για σένα το κάνω βρε κουτό.. θα αναμένω..

Hellooooo

Το αγαπώ...

Νευρολογία

Είναι απίστευτο πως αλλάζει η ψυχολογία σου σε δευτερόλεπτα..πραγματικά απίστευτο..μέσα σε 5 μέρες άλλαξε και γω δεν ξέρω πόσες φορές και πάντα με ένα κλικ..χωρίς καμιά προετοιμασία..αν θες τον ορισμό του κυκλοθυμικού ανθρώπου πες μου να σου στείλω μια φωτογραφία μου..

Περίμενε να βάλω λίγη μουσική..κάτι με νεύρα και κυκλοθυμικό συνάμα..

Που λες αυτές τις μέρες έμαθα όλες τις κατηγορίες νεύρων που υπάρχουν, ποιοι στα προκαλούν και που μπορούν να σε οδηγήσουν..

Έχουμε και λέμε λοιπόν..

Τα νεύρα που σου προκαλούν οι απ’έξω..αυτοί που δε σε νοιάζουν και δεν τους νοιάζεις..όμως με τη βλακεία που κουβαλούν στον εγκέφαλό τους και με αυτά που λένε και κάνουν σου ανεβάζουν το αίμα στον εγκέφαλο σε κλάσματα δευτερολέπτου..παίρνεις βαθιές ανάσες, ρίχνεις ένα δολοφονικό χαμόγελο και μια λοξή ματιά, αν σε παίρνει πετάς και ένα δηλητηριώδες σχόλιο, από μέσα σου κατεβάζεις 2-3 μπινελίκια, και συνεχίζεις..

Τα νεύρα που σου προκαλεί ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, που το νοιάζεσαι και σε νοιάζεται, όμως πάντα σου προκαλεί νεύρα..ό,τι και να κάνει ό,τι και να πει πάντα θα σε νευριάσει..πάντα θα του μιλήσεις με επιθετικό τόνο και η απάντησή του θα σε νευριάσει ακόμα πιο πολύ..και μετά θα νευριάσεις πιο πολύ με τον εαυτό σου, γιατί ενώ ήξερες από την αρχή την εξέλιξη των γεγονότων επέμενες να συμμετέχεις με τον ίδιο νευριασμένο τρόπο..και θα νευριάσεις ακόμα πιο πολύ γιατί αυτό το πρόσωπο που έχει πιο πολλά νεύρα από σένα, μπροστά σου παραμένει ένα ατάραχο γαϊδούρι και σε κάνει να φαίνεσαι εσύ η υστερική..και εσύ είπαμε εξακολουθείς να συμμετέχεις σε αυτό τον φαύλο κύκλο..γιατί;;γιατί πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει η ροή των γεγονότων και περιμένεις την έκπληξη;;όοοοχι..γιατί είσαι μαζόχα..πάει και τελείωσε..είσαι μια υστερική μαζόχα..

Τα νεύρα του τύπου δράση-αντίδραση..προκαλούνται από άτομο που έχει νεύρα και τα ξεσπάει πάνω σου..και ενώ εσύ τον τελευταίο καιρό έχεις μάθει να συγκρατείς τα δικά σου και να μην απαντάς γιατί φυτιλιάζεσαι και εύκολα, αυτή τη φορά γίνεται ολοκαύτωμα, πυρηνική καταστροφή..δια ασήμαντη αφορμή πάντα..όταν περάσει η πρώτη δόνηση, ακολουθούν μικρές μετασεισμικές δονήσεις και στο τέλος επικρατεί η απόλυτη σιωπή..σιγά σιγά επέρχεται και η θλίψη..γιατί ξέρετε και οι δύο ότι το όλο σκηνικό ήταν μια μαλακία αλλά κανείς δεν πρόκειται να κάνει το πρώτο βήμα να φτιάξουν τα πράγματα..συνεπώς θα συνεχίσει να επικρατεί η σιωπή και η θλίψη..

Και τέλος τα επικά νεύρα..ψέμματα..δεν μιλάμε για νεύρα στη συγκεκριμένη περίπτωση..μιλάμε για θυμό..για βαθύ θυμό..για θυμό του τύπου στεναχώρησες αυτούς που αγαπάω και γι’αυτό θα σου ξεριζώσω την καρδιά με τα ίδια μου τα χέρια και θα την χώσω στην ουρήθρα σου..όμως δε θα το κάνω..προς το παρόν..θα παρηγορήσω αυτούς που στενοχώρησες, θα αδιαφορήσω για το άθλιο τομάρι σου και θα τους μάθω να αδιαφορούν και αυτοί..και αυτή η αδιαφορία μου θα σε προκαλεί..όπως σε προκαλεί τόσο καιρό και συνεχίζεις να ασχολείσαι..και ενώ εσύ συνεχίζεις να ασχολείσαι εγώ συνεχίζω να αδιαφορώ..είμαι άνθρωπος που δεν εύχεται το κακό κανενός..αλλά πίστεψέ με, αν τους ξαναφέρεις στο ίδιο σημείο, αν κινδυνέψουν ξανά εξαιτίας σου, θα επιδιώξω να σε συναντήσω..και εκεί δε θα λάβεις δηλητήριο..εκεί στο λέω θα ξεχάσω τους καλούς μου τρόπους και τη θεωρία μου περί μη βίας και πραγματικά θα σου ξεριζώσω την καρδιά και θα τη χώσω στην ουρήθρα σου..μη με αναγκάσεις για το καλό σου..

Αλλάζω μουσική υπόκρουση..αυτό ταιριάζει πιο πολύ στην περίσταση..το ρεφρέν..δικό σας..

Αγαπημένο μου ημερολόγιο..

Μάλιστα..ξάπλωσα για ένα χαλάρωμα στον καναπέ χθες το μεσημέρι και ξύπνησα σήμερα το πρωί με ένα μεταμεσονύκτιο διάλειμμα μόνο..τέλεια..αυτό για να ξέρεις ότι δεν σε παραμέλησα σκοπίμως, απλά το τελευταίο δεκαήμερο με έχουν πηδήξει στη δουλειά και το σώμα κλάταρε, μαζί με το πνεύμα..σήμερα έχω το πολυπόθητο ρεπό και έλεγα να κάνω καμιά δουλειά γιατί το σπίτι μοιάζει με στάβλο, αλλά γουάτ δε φακ , μόλις αποφάσισα ότι η καλύτερη λύση είναι να λάσκομαι όλη μέρα..

Οι φετινές γιορτές ήταν προσωπικά οι λιγότερο αναίμακτες όλων των εποχών..αν εξαιρέσεις τα αμέτρητα ψεύτικα χρόνια πολλά που αναγκάστηκα να πω και το επεισόδιο του «μεγάλου μαλάκα» (εγώ είμαι αυτός), όλα κύλησαν ομαλά..ως γνωστόν είμαι εχθρός των εορτών, όλων των εορτών ανεξαιρέτου εποχής..να μην κάτσω τώρα να σου γκρινιάξω γιατί δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα ειδικά..προφανώς για όλους τους λόγους για τους οποίους δεν αρέσουν και στους υπόλοιπους ομοϊδεάτες μου, και είμαστε πολλοί εκεί έξω..αλλά ενώ συνήθως με έπιανε η λεγόμενη κατάθλιψη των εορτών, τα τελευταία έτη με πιάνουν τα νεύρα των εορτών..και είναι πολλά..ίσως γιατί προσπάθησα πολύ και έβαλα στην άκρη ό,τι  με έθλιβε και μου απέμειναν μόνο  τα νεύρα..και μιλάμε για πολλά νεύρα..και άκου να δεις τώρα που το σκέφτομαι, από παιδί δεν μου άρεσαν οι γιορτές, τις βαριόμουν θανάσιμα..το μόνο καλό που έβρισκα ήταν η αργία από το σχολείο και το χαρτζιλίκι από συγγενείς..αυτά ήταν η ανταμοιβή μου για τις αμέτρητες ώρες βαρεμάρας και κατάθλιψης που μου προσέφεραν..γιατί ναι, από παιδί με κυνηγούσε η κατάθλιψη..και τα νεύρα..για την κατάθλιψη φταίω εγώ και το ξέρω..για τα νεύρα όμως φίλε μου είμαι σίγουρη πως έχω γεννηθεί με αυτά..και όσο και αν προσπαθούν να με πείσουν οι συνάδελφοι επιστήμονες ότι είναι ένα επίκτητο χαρακτηριστικό, εγώ μπορώ να πω με βεβαιότητα πως οφείλονται σε γονίδιο..ένα γονίδιο τόσο ισχυρό, που δεν υπόκειται σε αλλοιώσεις, και στο σόι μας επιβιώνει δια μέσου φυσικής επιλογής και περνάει από γενιά σε γενιά..γιατί πραγματικά το σόι μου, του πατέρα μου συγκεκριμένα, θα μπορούσε να αποτελέσει από μόνο του τη διδακτορική διατριβή νευρολόγου-ψυχιάτρου..και είναι και μεγάλο..και του γιατρού δε θα του φτάναν ούτε 10 χρόνια μελέτης..τις πρώτες χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις τις έχω στην κουζίνα των παππούδων στη Θεσσαλονίκη να τρώμε με ένα τσούρμο ξαδέρφια και μέσα οι μεγάλοι να τρωγοπίνουν στο σαλόνι με τα βαριά γερμανικά έπιπλα..μετά τα παππούδια μεταφέρθηκαν στο χωριό, μαζί και οι εορτασμοί..από εκεί θυμάμαι έναν γενικό χαμό..δεν έχω συγκεκριμένες μνήμες, τις έχω αποβάλλει με πολύ κόπο..το κλασσικό μοτίβο το θυμάμαι όμως..πάντα θα μαζεύονταν όλοι..πάντα θα έβρισκαν κάποια αφορμή κάποιος να τσακωθεί με κάποιον και μετά λόγω του γονιδίου που λέγαμε θα έμπαιναν όλοι στο χορό και θα φούντωνε το κέφι..τέλος, ο πιο θιγμένος της χρονιάς θα αποχωρούσε θεαματικά και οι υπόλοιποι θα συνέχιζαν τον  καβγά μέχρι να κουραστούν..μαγικές οικογενειακές στιγμές θαλπωρής σου λέω..μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως οι συγγενείς είναι κάτι που δε διαλέγεις, αλλά σου έρχεται όλο πακέτο..και αποφάσισα ότι για να έχω την ψυχική μου ηρεμία θα βάλω το χέρι μου στο πακέτο και θα πετάξω ότι δεν μου κάνει..και το έκανα..καμία απολύτως επαφή όμως..και μαγικά ηρέμησα από αυτόν τον μπελά και ας έγινα το μαύρο πρόβατο της οικογένειας..τους λίγους μετρημένους στα δάκτυλα συγγενείς που κρατάω επαφή είναι αυτοί που αγαπώ πραγματικά, γιατί απλά θα τους αγαπούσα ακόμη και αν δεν ήταν συγγενείς μου..και μάντεψε, μαγικά προέρχονται όλοι από τη μεριά της μάνας μου..τα Χριστούγεννα μετά την ενηλικίωση τα περνούσα συνήθως με τους γονείς..εκεί να δεις γλέντια..τις μεγαλύτερες συγκρούσεις με τον πατέρα τις έκανα άγιες μέρες συνεχίζοντας την λαμπρή οικογενειακή παράδοση..δεν θα ξεχάσω ένα ολόκληρο 48ωρο που έμεινα κουκουλωμένη στο κρεβάτι κλαίγοντας με λυγμούς, γιατί μου αρέσει και το δράμα μην το ξεχνάς..μετά αποφάσισα να σταματήσουν και αυτοί οι εορτασμοί, με βοήθησαν και οι συγκυρίες βέβαια, και με δικαιολογία τη δουλειά τελείωσα και με αυτήν την παράδοση και ησύχασα..μετά βέβαια άρχισαν και οι μεγάλοι δραματικοί χωρισμοί που συνέβαιναν διαβολικά πάντα λίγο πριν την εορταστική περίοδο..όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να βρω ησυχία από πουθενά, είναι και στη φύση μου να τα παίρνω όλα επί πόνου..γάμησέ τα..Ενιγουέι, να μην σε κουράζω, τα τελευταία 2 χρόνια έχω ηρεμήσει πολύ..κάνω αυτό ακριβώς που θέλω και πραγματικά νιώθω πολύ καλά ως προς την χριστουγεννιάτικη αηδία που προσπαθούν να μου πασάρουν..

Να σου πω και το άλλο, μια που σε τρώει να το μάθεις..ενώ τις τελευταίες πρωτοχρονιές στην αλλαγή του έτους ή που θα κοιμόμουν ή που θα δούλευα, φέτος αποφάσισα για αλλαγή να δοκιμάσω κάτι πιο κλασσικό..μαζευτήκαμε φίλοι στο σπίτι φίλης, φάγαμε μέχρι τελικής πτώσης, γελάσαμε πολύ, ήπιαμε, παίξαμε ταμπού..και ήταν πολύ όμορφα σου λέω..δεν θυμάμαι πότε ήταν τόσο όμορφα ξανά..και γω ήμουν ντυμένη καλοκαίρι..γιατί βγαίνοντας από το μπάνιο αντιλήφθηκα ότι τα μαλλιά μου έχουν ανοίξει τόσο πολύ, όπως τότε που γύρισα από τις διακοπές και αποφάσισα να ντυθώ καλοκαιρινά..γιατί πρέπει να κοιτάς εκεί που θες να πας λένε..και η νέα χρονιά ήθελα να με βρει καλοκαιρινή..και με βρήκε..και ας τον δάγκωσα ολίγον τι..και ας δούλευα μετά πρωτοχρονιάτικα το πρωί..και ας έφαγα στη μάπα ένα σωρό τελευταίους..

Και τώρα που είπα τελευταίους..λόγω δουλειάς έχω αναγκαστεί να συναναστραφώ αρκετούς από αυτούς..πολιτικούς, τραγουδιστάδες, ηθοποιούς, αθλητές, μοντέλα και όλο το σινάφι τους..ε λοιπόν, πιο τελευταίοι από τους ποδοσφαιριστές δεν υπάρχουν..οι υπόλοιποι όσο ψώνια κι αν είναι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έχουν και μια στοιχειώδη ευγένεια..εσύ ρε αμόρφωτο ταγάρι πως την είδες και μου πουλάς μούρη..καταρχήν βλέπεις μια κοπέλα..συνεπώς πρέπει να υποθέτεις ότι δεν γνωρίζει ποιος είσαι, εφόσον επί το πλείστον οι κοπέλες δεν ασχολούνται με αθλητικά..έλα όμως που αυτή η κοπέλα τυχαίνει να παρακολουθεί και  ποδόσφαιρο και  μπάσκετ, παρόλο που έκοψε το γήπεδο με πόνο ψυχής..και γνωρίζει ποιος είσαι ακόμα και αν το παίζει πως δεν γνωρίζει..εσύ όμως υποθέτεις πως όλοι σε γνωρίζουν..πως δικαιολογείς την ψωνάρα σου πραγματικά εξήγησε μου..επαναλαμβάνω είσαι ένα αμόρφωτο ταγάρι..και το αμόρφωτο έχει να κάνει με το κοινωνικά αμόρφωτο και όχι με το σχολείο που δεν έχεις τελειώσει..σταμάτα λοιπόν να συμπεριφέρεσαι σαν σεΐχης του Ομάν, μόνο και μόνο επειδή σε πληρώνουν εκατομμύρια για να κλωτσάς μια μπάλα και στο δρόμο κάτι άλλα αμόρφωτα ταγάρια δίχως ζωή σου φωνάζουν «γεια σου θεέ μου»..ψόφος και σε σένα και στο σούργελο την γκόμενά σου..

Και κάτι τελευταίο..πολλά να φύγει και να μην ξανάρθει ετούτη η χρονιά άκουσα..δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ τολμώ να πω ότι ήταν η καλύτερη χρονιά έβερ..προσωπικά μιλώντας πάντα..είχα την υγειά μου πάνω κάτω..δεν είχα την κατάθλιψη μου και πίστεψέ με κόπιασα πολύ γι’αυτό..οικονομικά ήμουν καλύτερα από ποτέ..έκανα πράγματα που πάντα ήθελα..πήρα και το ρημαδοπτυχίο επιτέλους..πέρασα όμορφες στιγμές..χόρεψα πολύ..χάρηκα..έκλαψα λίγο και περισσότερο από χαρά..έβαλα στόχους και δουλεύω για αυτούς..δούλεψα λίγο πάνω στα νεύρα και την ξεροκεφαλιά μου, αλλά ακόμα έχω πολύ δρόμο για εκεί..οι άνθρωποι που αγαπώ είναι καλά πάνω κάτω..ε ναι λοιπόν..ήταν ωραία..και φέτος θα είναι ακόμα πιο ωραία, να το ξέρεις..και ας σου γκρινιάζω και ας σου μιζεριάζω ώρες ώρες..και μια ευχή ..υγεία και καθαρό μυαλό..τόσο απλά..τα λεφτά να παν να γαμηθούν..

Αυτά..τα είπα και ξαλάφρωσα..πάω να τα ξύσω τώρα γιατί μου αξίζει..