Λίπασμα για τα σπαρτά..

Ρε βίλε, (ναι με βήτα), παίζει να είμαι η χειρότερη παρέα τον τελευταίο μήνα..σφίγγομαι τόσο πολύ να χαμογελάω όλη μέρα και να κάνω ψιλοκουβεντούλα που όταν γυρνάω σπίτι κατεβάζω τα στόρια να μην μπαίνει ήλιος (όοοοοταν έχει) και βλέπω ξανά από την αρχή το Two And A Half Men μέχρι να ξεραθώ..θέλω αύριο που θα ξυπνήσω να γίνει Ιούλιος..συμβιβάζομαι και με Ιούνιο..

Παρεμπιπτόντως, αγαπητέ Άκη – αφού τα 40 χρόνια της υπέρλαμπρης παρουσίας σου στην πολιτική σκηνή της χώρας, μου δίνουν το δικαίωμα να σε αποκαλώ έτσι –τόσα χρόνια και ακόμα δεν έχω αποφασίζει σε ποιον μοιάζεις, γιατί κάποιον μου θυμίζεις ρε γμτ.. αλλά ποιον..πάντως τις τελευταίες μέρες η γλυκιά σου φατσούλα μου φέρνει στο νου παρόμοιες γλυκές φατσούλες τραγοπαπάδων που προσπαθούν να πείσουν ότι είναι οσιομάρτυρες (βλέπε Άνθιμο, Ευφραίμ κτλ)..σε χαιρετώ και εύχομαι το μπριάμ που έφαγες χθες στη γαδα να μην σου έπεσε βαρύ..εύχομαι την ταχύτατη μεταφορά σου σε κελί Κορυδαλλού, μπας και φας κανέναν πούτσο από αγανακτισμένο συγκρατούμενο και σκάσει και μένα λίγο το χειλάκι μου που είμαι στεναχωρημενούλι (ξερνάω) αυτές τις μέρες..

Ανεμογκάστρι

Και ναι ,σήμερα ημέρα της γυναίκας (αχαχαχαχαχαχαχαχαχα, τι ηλίθια μέρα)επισήμως σου ανακοινώνω πως το παιδί μου έπαθε ανεμογκάστρι..ψευδοκύστη επιστημονικά αλλά ανεμογκάστρι το ξέρω..και που να το φανταστώ ότι το παθαίνουν και τα σκυλιά..αλλά τις τελευταίες μέρες της είχε σαλέψει..κατάθλιψη και κλάμα στο φουλ..πυρετός..ανορεξία..το δικό μου το παιδί ανορεξία..αν είναι δυνατόν..και μια ξεγυρισμένη μαστίτιδα , τόσο που ήμουν έτοιμη να της αγοράσω σουτιέν, το εφηβικό βέβαια αλλά σουτιέν..άσε που σκάβει τα πλακάκια γιατί νομίζει πως θα φτιάξει φωλιά..να σου πω την αλήθεια τρόμαξα πολύ..στην αρχή νόμισα πως την πήραν οι εξωγήινοι (γιατί έρχονται και την παίρνουν καμιά φορά, αλλά μετά δεν την αντέχουν και τη φέρνουν πίσω)..αλλά τελικά δεν ήταν αυτοί..και άρχισα να ανησυχώ τρομερά..τελοσπάντων, όλα καλά..αντιβίωση και άρμεγμα για κάποιες μέρες..ναι άρμεγμα..γιατί κατέβασε γάλα το αειπάρθενο και αμόλυντο παιδί μου και πρέπει να αρμεχτεί να μην πετρώσουν τα μαστάρια της..θυμάμαι κάτι γίδες στο χωριό με πετρωμένα μαστάρια..σκέτη απελπισία..αλλά το δικό μου το παιδί;; άρμεγμα λοιπόν και τουμπεκί..το μόνο καλό είναι πως με την αντιβίωση έχει μαστουρώσει και βρήκαμε την ησυχία μας για λίγο..ελπίζω να επανέλθει σύντομα όμως γιατί είναι τρελό και το αγαπώ έτσι..

Λαγάνα

Λοιπόν έχουμε και λέμε..ένα απλό ψωμί φτιάχνεται με αλεύρι, μαγιά, νερό και αλάτι..για να φτιάξεις λαγάνα προσθέτεις επιπλέον λίγη ζάχαρη, λάδι και σουσαμάκι..για την απλή κλασσική μιλάμε πάντα και όχι παραλλαγές κατά τόπους..και όμως αυτά τα ελάχιστα επιπρόσθετα υλικά είναι που τη διαφοροποιούν τόσο πολύ..από παιδί θυμάμαι περίμενα όλο το χρόνο την Καθαρά Δευτέρα για τη λαγάνα..με έστελνε η μάνα μου  στο φούρνο να πάρω καμιά δεκαριά και μέχρι να γυρίσω σπίτι είχα φάει  μισή λαγάνα (ο φούρνος ήταν στα 50 μέτρα από το σπίτι)..ο χαρταετός, οι συναθροίσεις και οι ταραμάδες διόλου δεν με ενδιέφεραν..ήταν απλά το αντίτιμο που έπρεπε να πληρώσω για την λαγάνα..έτρωγα όλη μέρα λαγάνες και περνούσε όλος ο εορτασμός χωρίς να καταλάβω τίποτα σχεδόν..νομίζω πως στην κυριολεξία μαστούρωνα με λαγάνες..καταλαβαίνεις λοιπόν το πόσο βαθειά είναι ριζωμένη μέσα μου η έννοια της λαγάνας..θυμάμαι τη γεύση της, τη μυρωδιά της..θυμάμαι να παρακαλάω το φούρναρη να φτιάχνουν λαγάνες όλο το χρόνο..και τώρα πια που τις φτιάχνουν απλά δεν της αγοράζω..τραγική ειρωνεία..γιατί να αγοράσω και να χρυσοπληρώσω  ένα ψωμί που το βαφτίζουν λαγάνα και έχει γεύση ψωμί..είναι ψωμί σου λέω..και κάνει 4 ευρώ!! 4 ευρώ για ψωμί!!σήμερα έφαγα λαγάνες από τρεις διαφορετικούς φούρνους..δεν τις αγόρασα προφανώς, μου τις προσέφεραν..οκ..απογοήτευση..στεναχωρήθηκα γαμώτο..έφαγα απλώς τρία διαφορετικά ψωμιά..ξεκινούσα την πρώτη μπουκιά με την προσμονή της αυθεντικής λαγάνας και έπαιρνα απλά απογοήτευση..μέχρι και ολικής αλέσεως μου σέρβιραν..ιεροσυλία!!και αναρωτιέμαι..μήπως την έχω εξιδανικεύσει τόσο πολύ;; μήπως είχε πάντα την ίδια γεύση αλλά η παιδική ανάμνηση την έχει κάνει κάτι το μυθικό;; μήπως δεν θα το μάθουμε ποτέ;;

Βιασμός

Καλημέρα Βουλγαρία..πάντα ήσουν κοντά, αλλά τώρα σε νιώθω ένα..
Καλημέρα Αργεντινή..πάντα ήθελα να έρθω, αλλά τώρα είμαι σίγουρη πως θα έρθεις πρώτη εσύ..