Αλκυονίδες μέρες

Δημιουργικό άγχος..μάλιστα..ποιος σκατά έβγαλε αυτόν τον όρο και γιατί να πιστέψω ότι τώρα αυτό υπάρχει..δεν ξέρω αν εσύ έχεις νιώσει ποτέ τέτοιου είδους άγχος..εγώ πάλι ποτέ..έχω νιώσει το «δημιουργικό», έχω νιώσει το «άγχος», αλλά αυτά τα 2 μαζί ποτέ (ωραία ταινία αυτή)..μάλιστα έχω αποβάλλει από τη ζωή μου το άγχος..έχω να αγχωθώ από τότε που πηγαινοερχόμουν στους γιατρούς και τα νοσοκομεία..και αν θες τη γνώμη μου αυτός είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να αγχωθεί κάποιος..τα θέματα υγείας..για όλα τα άλλα υπάρχει καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης..μπορείς να στεναχωρηθείς, να κλάψεις, να θυμώσεις, να μαλώσεις, να αδιαφορήσεις..οτιδήποτε τελοσπάντων, αρκεί να υπάρχει ένα είδος συναισθήματος και ένα οποιοδήποτε είδος ξεσπάσματος..το άγχος όμως ρε παιδί μου δεν είναι καν συναίσθημα..είναι μια βλακεία αν θες τη γνώμη μου, κάτι άχρηστο χωρίς λόγο ύπαρξης..μόνο άσχημα μπορεί να προκαλέσει..τώρα αν πάλι θες να σου πω πως έβγαλα από τη ζωή μου το στρες, είναι απλό..κάνοντας επιλογές..επιλογές προς όφελός μου..να εξηγηθώ..

Α) επέλεξα να μην έχω πολλές σχέσεις με την έννοια της ιδιοκτησίας..άπαξ και είσαι ιδιοκτήτης αυξάνεις κατά πολύ τις πιθανότητες του άγχους..κινητά και ακίνητα χαλάνε, σπάνε, τα πληρώνεις και τα ξαναπληρώνεις, σε τρίτους και στον υπέρτατο νταβατζή σου, το κράτος..απλά και ξεκάθαρα..

Β) σταμάτησα να δένομαι με αντικείμενα..ξεφορτώθηκα τη σαβούρα..κρατάω αυτά που είναι όντως απαραίτητα..πριν πετάξω κάτι βέβαια προσπαθώ να το εκμεταλλευτώ σε κάτι χρηστικό ή να δω αν θα φανεί σε κάποιον άλλο χρήσιμο..σταμάτησα να αγοράζω πράγματα που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω..το σόπινγκ θέραπι δε μου λέει απολύτως τίποτα..

Γ)το ζήτημα λεφτά..χμ, όσο απίστευτο και αν φαίνεται δεν με απασχολεί..όχι γιατί έχω, το αντίθετο..απλά αρνούμαι να αφήσω την έλλειψή τους να με επηρεάσει..η ζωή απαρτίζεται από πιο σημαντικά πράγματα και αυτό είμαι σίγουρη πως δεν το ακούς πρώτη φορά..αλλά έτσι είναι..θα μου πεις δεν αγχώνεσαι όταν πρέπει να πληρώσεις λογαριασμούς και ένα σωρό καζούκια που βγαίνουν στην πορεία..όχι ρε φίλε δεν αγχώνομαι..θα βρεθεί η λύση..θα κόψω από κάπου, θα συμπληρώσω κάπου αλλού..κάτι θα κάνω..αλλά δεν θα αγχωθώ..για παράδειγμα σήμερα συνειδητοποίησα πως το πετρέλαιο μας είναι στα τελευταία του και  έξω ο χιονιάς καλά κρατεί..βαθιά ανάσα, καθαρό μυαλό και βρήκα πως θα το κουμαντάρω..βέβαια θα μου πεις μιλάς εκ του ασφαλούς..δεν έχεις παιδιά..να μην έχεις δουλειά και να πρέπει να τα ταΐσεις και να τα ντύσεις..όχι, έχεις δίκιο..δεν έχω..αλλά και αυτό επιλογή μου είναι..και ναι στη θέση σου μάλλον θα αγχωνόμουν δεν ξέρω..αλλά προς το παρόν ζώντας σύμφωνα με την επιλογή μου δεν με πειράζει να πεινάσω και να κρυώσω..το’χω πάθει..ξέρω πως είναι..και να σου πω και κάτι άλλο..προτιμώ να τα ξοδέψω για να περάσω μια όμορφη στιγμή με κάποιον αγαπημένο, παρά για κάτι άλλο πιο βασικό ας πούμε..γιατί στο τέλος η όμορφη στιγμή είναι που θα μείνει..αυτή είναι το φάρμακό μου..

Δ) αυτό που λέμε καριέρα δε με αφορά..απλά δε με αφορά..επαγγελματική επιτυχία;; κλάιν..πάντα ήθελα να είμαι υπάλληλος, να σχολάω και να αφήνω τη δουλειά στη δουλειά, να μην την κουβαλάω σπίτι..να αγχώνεται κάποιος άλλος πως θα με πληρώσει και όχι εγώ..και αυτό πράττω εξαρχής..άλλωστε πάντοτε διάλεγα δουλειές κατωτέρων των δυνατοτήτων μου και ας ακούγεται ψωνίστικο..πάνω κάτω ξέρω ποιες είναι αυτές και προτιμώ να μην τις προκαλώ..μία φορά τις προκάλεσα και έχασα τον ύπνο μου για ένα χρόνο..το ζόρισμα είναι που δημιουργεί το άγχος..από μεριάς μου φροντίζω να είμαι σωστός επαγγελματίας, εργάτης, σκυλί..αν κάτι απεχθάνομαι είναι η τεμπελιά..για να μην παρεξηγηθώ, η τεμπελιά εν ώρα εργασίας..στο σπίτι σου μπορείς να τεμπελιάζεις όσο θέλεις..άλλωστε κι εγώ λατρεύω το ραχάτι..αλλά στη δουλειά δε το επιτρέπω..θα με θυμώσεις βαθιά αν τεμπελιάζεις..θα με θυμώσεις ακόμα πιο βαθιά αν το τεμπέλιασμά σου επηρεάζει και τη δικιά μου δουλειά, αν με αναγκάσεις να δουλέψω παραπάνω για να καλύψω τα δικά σου τα κενά..αν κάνω λάθος στη δουλειά θα θυμώσω με τον εαυτό μου..δεν θα αγχωθώ, απλά θα θυμώσω που δεν το έκανα σωστά εξ αρχής..στη δουλειά είμαι τέρας οργάνωσης και λεπτομέρειας..στην υπόλοιπη ζωή μου είμαι χαοτική και της τελευταίας στιγμής..ίσως έτσι καταφέρνω και ισορροπώ..

Από το δημιουργικό άγχος ξεκίνησα και αλλού ντ’αλλού κατέληξα..που λες τον τελευταίο καιρό έχω βρει κάτι που με χαλαρώνει και ανακουφίζει τις δημιουργικές μου ανησυχίες..δειλά δειλά ξεκίνησα να βγάζω και ένα χαρτζιλίκι από αυτό..(ναι μαύρα λεφτά, σε σένα απευθύνομαι αγαπημένε εφοριακούλη, έλα να με βρεις και να μου κλάσεις τα κάκκαλα)..αυτές τις μέρες είχα μια παραγγελία και μια χρονική προθεσμία..και συνειδητοποίησα πως μετά από πολύ καιρό τα χέρια μου έτρεμαν, η συγκέντρωσή μου είχε εξαφανιστεί, ό,τι έφτιαχνα το χάλαγα, λάθη και κακό..δουλειά το πολύ μιας ώρας υπό κανονικές και χαλαρές συνθήκες, μετατράπηκε σε μαρτύριο 2 ημερών.. και όλο αυτό γιατί, γιατί η ευχαρίστηση μετατράπηκε σε δουλειά και στη δουλειά είπαμε είμαι τελειομανής..και όχι απλή δουλειά, από υπάλληλος έγινα αφεντικό, αυτό που προσπαθώ να αποφύγω.. δημιουργικό άγχος και παπαριές..όταν είσαι αγχωμένος δεν μπορείς να δημιουργήσεις και όταν δημιουργείς δεν υπάρχει άγχος..αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί..τέλος..